Prawo powszechnej grawitacji, wzór. Odkryte przez Izaaka Newtona. Mówi: Siła oddziaływania grawitacyjnego między dwoma ciałami jest wprost proporcjonalna do iloczynu tych mas i odwrotnie proporcjonalna do kwadratu odległości między nimi. Fg = G * (m1*m2) / r^2 m1,m2 – masy oddziaływujących grawitacyjnie ciał r – odległość między ciałami G – stała grawitacji Fg – siłą grawitacyjna Pole grawitacyjne, natężenie pola grawitacyjnego, wzór, jednostka. Pole grawitacyjne – pole wytarzane przez obiekty, które mają masę. Dzięki własnościom pola grawitacyjnego określamy: wielkość i kierunek sił grawitacyjnych działających na znajdujące się w tym polu ciała. Natężenie pola grawitacyjnego – fizyczna wielkość wiektorowa, która opisuje pole grawitacyjne. Jest równa sile działania pola grawitacyjnego na ciało o masie jednostkowej. Natężenie można obliczyć ze wzoru: natężenie pola grawitacyjnego = siła działająca na to ciało / masa ciała Jednostka to N/kg = m/s^2 Pole grawitacyjne centralne i liniowe, linie pola, przykłady. Pole centralne – pole wektorowe, które jest symetryczne ze względu na obrót o dowolny kąt wokół punktu centralnego. Przykłady: pole grawitacyjne, pole elektryczne, pole sił sprężystych Własności: linie pola są półprostymi wychodzącymi ze środka (centrum) pola, pole centralne jest bezwirowe, jest polem potencjalnym Przyspieszenie grawitacyjne, wzór. Przyspieszenie grawitacyjne – przyspieszenie ciał wynikające z przyciągania grawitacyjnego. W warunkach spadku swobodnego ciał jest ono po prostu przyspieszeniem ich ruchu. W sytuacji statycznej, np. ciała spoczywającego na poziomej powierzchni, przyspieszenie grawitacyjne odpowiada za mierzony ciężar. a = G m1/r^2 a – przyspieszenie grawitacyjne ciałą 2 przyciąganego przez ciało 1 G – stała grawitacji m1 – masa ciała przyciągającego r – odległość między środkami ciał, które się przyciągają
