Skąd się wzięła nazwa "park"? Czym różnią się ogrodu angielskie od barokowych?

Nazw park w XV - XVI wieku w Anglii, Francji i Włoszech oznaczał zwierzyniec - ogrodzone tereny leśne przeznaczone do polowań. Wprowadzona we francuskiej sztuce ogrodzeniowej XVII i XVIII wieku na oznaczenie naturalnych partii regularnego ogrodu i przejęta na określenie ogrodów krajobrazowych w Anglii a potem w całej Europie. Ogród angielski popularny od XVIII w. typ ogrodu, nawiązujący do naturalnych ogrodów krajobrazowych. W przeciwieństwie do ogrodów barokowych ogrodnicy wykorzystywali naturalne warunki miejsca, w którym zakładali ogród. Unikali też płotów oraz parkanów. Zamiast sztucznych ogrodzeń pojawiły się skały, żywopłoty oraz strumienie. Elementami dodatkowymi w ogrodach były często sztuczne ruiny, obeliski, świątynie, naśladujące gotyckie lub antyczne budowle. W przeciwieństwie do ogrodów angielskich w ogrodach barokowych nie było mowy o jakiejkolwiek naturalnej nieregularności - przeciwnie cechy ogrodu barkowego to regularność kompozycji, zwykle zaznaczana symetrią dwuboczną względem alejki głównej biegnącej przez środek ogrodu. Dbano o odpowiedni kolorystyczny dobór roślin.Drzewa i krzewy formowano i równo strzyżono.W ogrodzie barokowym znajdowały się ozdobne ławki, fontanny, rzeźby