jestem dziennikarzem jakieś wydarzenie kulturalne

jestem dziennikarzem jakieś wydarzenie kulturalne
Odpowiedź

Wydarzenie kulturalne W Teatrze IMKA, założonym przez Tomasza Karolaka, na inaugurację jego działalności 26 marca 2010r, wystawiona została sztuka "O północy przybyłem do Widawy..." Teatr Tomasza Karolaka ma siedzibę przy ul. Konopnickiej 6, w dawnym budynku YMCA (Young Men’s Christian Association). Jest w nim trzecią z kolei sceną artystyczną, obok Teatru Buffo oraz Centralnego Basenu Artystycznego. Teatr IMKA, którego nazwa to spolszczona wersja skrótu YMCA, znajduje się nad CBA, zajmuje górne pomieszczenia. Zostały one wyremontowane, ale w czwartek nie było jeszcze widać szyldu. Tomasz Karolak chce, by jego scena była miejscem, gdzie będą się mogli wypowiadać reżyserzy i aktorzy (jego pokolenia i nie tylko). Zapowiada się więc na to, iż znajdziemy tu ambitny i niekomercyjny repertuar. Świadczy o tym wybór sztuki, którą wystawiono jako pierwszą. „O północy przybyłem do Widawy … czyli Opis obyczajów III” wg Jędrzeja Kitowicza, w adaptacji i reżyserii Mikołaja Grabowskiego. Jest ona kontynuacją poprzednich „Opisów obyczajów” i trzecią częścią słynnego krakowskiego spektaklu. Pierwsza z nich - „Opis Obyczajów” (I) wystawiona została w Teatrze STU w Krakowie, „Opis obyczajów II” w krakowskim Teatrze im. J. Słowackiego. Trzecia część miała swoją prapremierę 19 marca 2010 r. w Rzeczycy, w miejscu, gdzie przed wielu laty Jędrzej Kitowicz był proboszczem. W spektaklu zobaczymy aktorów: Iwonę Bielską, Urszulę Popiel (obydwie aktorki grały w poprzednich dwóch częściach „Opisu …”), Tomasza Karolaka, Magdalenę Boczarską, Wojciecha Błacha, Oskara Hamerskiego, Andrzeja Konopkę, Olgę Mysłowską oraz Mikołaja Grabowskiego. Scenariusz sztuki powstał na podstawie „Opisu obyczajów za panowania Augusta III” i „Pamiętników czyli historii Polski” Jędrzeja Kitowicza, „Pamiątek Soplicy” Henryka Rzewuskiego oraz pamiętników cudzoziemców odwiedzających ówczesną Polskę. W role podróżnika wciela się na scenie sam Mikołaj Grabowski. Sztuka pokazuje obraz społeczeństwa polskiego, który niewiele się zmienił od 250 lat. Popełniamy te same błędy, wiele naszych narodowych cech i wad pozostało, mimo upływu lat i wielu zawirowań historii. Sporo jest w sztuce ironii, a co za tym idzie i powodów do uśmiechu. Na swój sposób łączy ona historię ze współczesnością. Widoczne jest to w kostiumach aktorów (autorstwa Mikołaja Grabowskiego). W większości noszą oni współczesne, niektórzy nieco prowincjonalne stroje, z wyjątkiem Olgi Mysłowskiej, na której (epokowy) kostium składa się czarna, aksamitna krynolina i wielka, siwa peruka. Mikołaj Grabowski powiedział, iż postać ta jest wyróżniona w ten sposób w pewnym celu, natomiast pozostali aktorzy stanowią grupę Polaków, którzy m.in. chodzą wspólnie na pielgrzymki. Sztuka zapowiada się interesująco, oglądać ją będzie można w kwietniu i maju w teatrze IMKA. Najbliższy spektakl odbędzie się 28 marca br., kolejny 11 kwietnia.

Dodaj swoją odpowiedź