Scharakteryzuj wojny Bolesława Chrobrego a) z Niemcami b) z Rusią

W 1002 roku po śmierci Ottona III w Niemczech rozgorzała  walka o tron cesarski. Pretendenci, szukając sprzymierzeńców także w Polsce, obiecywali Bolesławowi korzyści terytorialne. W wojnie  z Niemcami chodziło głownie o obiecane Polsce Milsko i Łużyce. Z przerwami walki toczyły się aż do zimy 1017 roku (m. in. słynna obrona Głogowa). Między czasie książę Bolesław ingerował w sprawy wewnętrzne  sąsiednich Czech, pomagając swoim czeskim sojusznikom objąć tron w Pradze. W styczniu 1018 roku podpisany został ostateczny pokój z Niemcami w Budziszynie, który oddawał w posiadanie Polski Ziemię Łużycką  i Milsko oraz zniesiono stosunek zależności księcia Bolesława wobec Niemiec. Sukces Polaków miał zostać przypieczętowany jeszcze małżeństwem księcia polskiego z księżniczką niemiecką Odą.      Gdy zachodnia i południowa granica były bezpieczne, książę Bolesław zwrócił się teraz na wschód. Pragnął on zdobyć Grody Czerwieńskie i osadzić na tonie Rusi Kijowskiej swego zięcia Świętopełka. Wszakże udało mu się zrealizować te plany, ale tuz po powrocie księcia Bolesława do Polski, jego zięć został zdetronizowany, a władze na Rusi objął Jarosław Mądry. Tak więc wyprawa z 1018 roku zakończyła się połowicznym sukcesem, terytorialnie powiększyliśmy obszar kraju o Grody Czerwińskie.