Wypowiedź teoretycznoliteracka w sprawie mitu i jego stosunku do twórczości poetyckiej stała się dziś rzeczą trudną - tak różnorodnie posługuje się dziś tym pojęciem literaturoznawstwo, tak wielostronnie wychodzi przy tym poza zakres jego definicji. Między danym mitem (jako przedmiotem) a pochodną mitologią (jako ujęciem tego przedmiotu i nauką o nim) nagromadziły się osobliwe napięcia. Nowoczesne pojęcia tak mało pokrywają się z sobą, że trzeba by semiotycznego wysiłku, aby chociaż w przybliżeniu krytycznie przeniknąć każdorazowy związek między obiektem, słowem a znaczeniem. Między przedmiotem prymarnym, znakiem językowym a sensem duchowym wyrasta samowola semantyczna, która często daje się wytłumaczyć jedynie pragmatycznym celem, przekazu. Zdatność komunikatywna pojęcia istnieje w tej sytuacji tylko dzięki indywidualno-językowemu kontekstowi i jego tendencji ideologicznej. Słowo staje się zaklinającym gestem. Mit o Midasie jest wartościa ponadczasową i zarazem uniwersalną.
Mit o Midasie jest wartością ponadczasową dlatego że nadal dzieje się tak jak w tym micie. Midas chciał mieć złotodajną moc i dostał ją ale skutki były tego inne niż sobie wyobrażał.Bo zamienił swoją córkę Złotorzęsę w złoto. Ludzie w naszych czasach dalej pragną mieć wszystko lepsze od innych..żeby być wyjątkowi.A jeżeli dojdzie to czegoś to potem tego żałują. Myślę że pomogłam :D
