Supernowa jest eksplozja bardzo bardzo masywnej gwiazdy. Aby dojść do tego dlaczego w ogóle gwiazda eksploduje trzeba prześledzić sposób w jaki istnieje. Wyobraź sobie ogromny zbiór atomów, które zmierzają ku jednemu punktowi nacierając na siebie. Tak wygląda wnętrze typowej gwiazdy- na początku są to atomy wodoru- "naciskają na siebie" z taka siłą, że powodują zapoczątkowanie reakcji termojądrowej, w której atomy wodoru łączą się w jądro helu. W tym procesie także wytwarzana jest energia i zobacz- atomy "nacierają na siebie" -wyobraź sobie to jako wektor skierowany do środka. Teraz w reakcji termojądrowej powstaje także ogromna siła wektor skierowany na zewnątrz => suma wektorów równa jest zero, gwiazda zachowuje swój stan, nie zapada się ani nie rozpada. Wszystko do czasu aż skończy się wodór, następny w kolejce jest hel- on także może ulec zapłonowi i w reakcji termojądrowej dawać jądra cięższe. Jedynym efektem zmiany "płonącego" pierwiastka jest powiększenie rozmiarów gwiazdy. Wszystko jest ładnie i pięknie do czasu gdy jedynym pierwiastkiem w gwieździe jest taki, który ma zbyt wysoką energię potrzebną do zapłonu jego reakcji termojądrowej. Znika nam więc wektor na zewnątrz- gwiazda zapada się całkowicie odrzucając większość materii. Odrzucona materia tworzy mgławicę widoczną na niebie przez wiele tysięcy lat. Taką mgławicą jest np: Mgławica Krab w gwiazdozbiorze Byka- która jest prawdopodobnie efektem wybuchu supernowej obserwowanym w 1054 roku przez chińskich i arabskim obserwatorów; czy supernowa Keplera. a ciekawym obiektem "gotowym" do eksplozji jest gwiazda Eta Carinae w gwiazdozbiorze Kila. Teraz: w wyniku supernowej mogą powstać dwa obiekty: czarna dziura oraz gwiazda neutronowa. O pierwszym na pewno gdzieś się słyszało, natomiast gwiazdy neutronowe są ciałami o ogromnej gęstości (gdzieś czytałam, że jedna łyżka ich materii waży kilka tysięcy ton). Co ciekawe: w eksplozji supernowej powstaje duża energia pozwalająca na powstawanie pierwiastków cięższych od tlenu, tak więc istnienie nas samych zawdzięczamy supernowym. Więcej- jesteśmy zbiorem atomów które powstały tylko dlatego, że kiedyś dawno dawno temu umarła pewna duża gwiazda:) Silniejsza od supernowej jest eksplozja hipernowej, ale to o wiele rzadsze zjawisko. Dziękuję za uwagę, życzę na prawdę mocnego referatu, mam nadzieję że podsunęłam trochę pomysłów :) Pozdrawiam
