Muszę streścić księgę Ezdrasza... Proszę o pomoc. Potrzebuję to na jutro.... :)

Autora tej książki było żadnych wątpliwości, Nehemiasza siebie. Istnieją części książki napisane w pierwszej osobie (rozdział 1-7, 12:27-47 i 13). Ale są też fragmenty, w których ją Nehemiasz mówi w trzeciej osobie (rozdział 8, 9, 10). Zakłada się, że te części mogły zostać napisane przez Ezdrasza, z tym jednak, nie ma odrębnych dowodów. Te części miał miejsce przypisane im w książce, nie może być żadnych wątpliwości, przez Nehemiasza. Był odpowiedzialny za cały autora książki, z wyjątkiem rozdz. 12:11, 22, 23. Dzień, w którym książka została napisana została prawdopodobnie ok. 431-430 pne, kiedy Nehemiasz i wrócili do Jerozolimy, aby po raz drugi po swojej wizyty w Persji. Książka, która może być uznana za historycznie kontynuacji książki z Ezdrasz, składa się z czterech części. (1). Konto w ścianie odbudowie Jerozolimy, a także zarejestrować Nehemiasza znalazł tych, którzy wrócili z Babilonu (rozdział 1-7). (2). Rachunek stanu religii wśród Żydów w tym czasie (8-10). (3). Zwiększenie mieszkańców Jerozolimy; spis dorosłej populacji męskiej i nazwiska szefów, razem z listy lewici i kapłani (11-12:1-26). (4). Dedykacja pod murem Jerozolimie, układ świątyni funkcjonariuszy i reform przeprowadzonych przez Nehemiasza (12:27-kan. 13). Ta książka zamyka historię Starego Testamentu. Malachiasza proroka był współczesny z Nehemiasza. Nehemiasza, pocieszeni przez Jehowy. (1). Ezdrasz 2:2; Neh. 7:7. (2). Neh. 3:16. (3). Syna Chakaliasza (Neh. 1:1), i prawdopodobnie z pokolenia Judy. Jego rodzina musi należeć do Jerozolimy (Neh. 2:3). Był jednym z "rozproszenia Żydów", a w młodości został powołany na ważne puchar urzędu królewskiej-okaziciela pałacu w Suzie. Króla Artakserksesa longimanus, wydaje się na warunkach przyjaznych znajomości jego opiekun. Chanani poprzez swego brata, a może z innych źródeł (Neh. 1:2, 2:3), usłyszał od żałobny i pustkowiem warunek Świętego miasta, i został napełniony smutkiem serca. Dla wielu dni On opłakiwał i pościli i modlili się za miejsce jego przodków groby. Na długości król obserwuje jego oblicze i smutek z powodu zwrócił się do niego. Nehemiasza wytłumaczyć to wszystko do króla, i uzyskał jego zgody, aby przejść do Jerozolimy i tam co tirshatha do działania, lub namiestnika Judei. On udał się na wiosnę BC 446 (jedenaście lat po Ezra), silną eskortą z dostarczonymi przez króla, a także z listów do wszystkich pashas z prowincji, poprzez którą miał do przekazania, jak również do Asafa, opiekun w królewskich lasów, kierując go do pomocy Nehemiasza. Na jego przybycie on sam zestaw do badania miasta, i do postaci planu jej odtworzenia; plan którym prowadzona z wielkim umiejętności i energii, tak aby całość została ukończona w około sześć miesięcy. Pozostał w Judei za trzynaście lat jako wojewoda przeprowadzenie wielu reform, pomimo sprzeciwu, że wiele napotkanych (Neh. 13:11). Zbudował się stan na starej linii ", uzupełnienie i dokończenie prac Ezra" i uczynienie wszystkich uzgodnień dotyczących bezpieczeństwa i dobrych rządów w mieście. Na zakończenie tego ważnego okresu jego życia publicznego, wrócił do Persji do służby w jego królewską kapitan lub Ecbatana Suzie. Bardzo szybko po tym starym uszkodzony stan rzeczy powrócił, w wyświetlana nicością w dużej mierze z zawodów, które zostały dokonane w święto poświęcenia murami miasta (Neh. 12. Zobacz Ezra). Malachiasza teraz pojawiły się wśród ludzi z wyrzutem słowa rufowych i uroczyste ostrzeżenie, Nehemiasza i ponownie powrócił z Persji (po nieobecności trwającej około dwóch lat), i był Zasmucił aby zobaczyć szerokie zwyrodnienia moralnego, które miały miejsce podczas jego nieobecności. On sam zestaw dynamicznie do naprawienia oburzające, które powstały, uporządkowany i przywrócony do kultu administracji publicznej i zewnętrznych przestrzegania Prawa Mojżeszowego. Jego późniejszej historii wiemy nic. Prawdopodobnie on pozostał na swoim stanowisku jako regulator az jego śmierci (około BC 413) w starych, dobrych czasów. Miejsce śmierci i pochówku jest jednak nieznana. "On wygląd Ezdrasz w jego płomienny zapał, w jego aktywnych ducha przedsiębiorczości, a także w pobożności swego życia, ale był o blefiarz i twardsze nastroju; miał mniej cierpliwości z przestepcami, był człowiekiem, a nie działania człowiek myśli, i bardziej skłonni do użycia siły niż perswazji. praktyczne Jego mądrość i odwagę, były bardzo wysokie znacznie wykazane w uzgodnieniu z którym przeprowadzane poprzez odbudowę muru i przebiegli balked do planów z "przeciwników". Pobożność jego serce, jego głęboko religijnego ducha i stałe poczucie wspólnoty i absolutną zależność od Boga, są uderzająco wystawiony pierwszy w długiej modlitwie zapisane w rozdz. 1:5-11, a po drugie i to, co najbardziej w zadziwiająco zostały nazywany jego "interjectional modlitwy", ale przenoszenie tych krótkich adresów do Boga Wszechmogącego, które zdarzają się tak często w jego pismach, w instynktowną wylanie serca głęboko poruszona, ale nigdy sobie na odpoczynek Boga, i poszukuje do Boga o pomoc w kłopotach, na frustrację złe wzory, a do ostatecznego wynagrodzenia i akceptacji "(Rawlinson). Nehemiasza był ostatnim z prezesów wysłany od Perski sądu. Judei po tym został załączony do satrapia Coele z Syrią, i była regulowana przez arcykapłana pod jurysdykcją namiestnika Syrii, a wewnętrzny rząd kraju coraz bardziej hierarchii. VerOnix3 Początkujący Napisz prywatną wiadomość Odpowiedź z: 02.05.2010, 21:34:08 Zgłoś spam Ezdrasz i Nehemiasz są dwie księgi Starego Testamentu z Biblii, początkowo w jeden kanon hebrajski. Napisany między 450 a 250 pne, a nazwany przez dwa politycznych i religijnych reformatorów w postexilic gminy żydowskiej, które dotyczą aspektów historii żydowskiej z 538 pne do ok. 420 pne. W związku z organizacją mylona z książek, chronologii dwóch reformatorów, a ich praca jest niepewna. Z niektórych układu treści, celów misji pisarz Ezdrasz do Jerozolimy z perski sąd w 458 pne mogą być postrzegane były do wprowadzenia ostrzejszych przestrzegania prawa i rozpuścić do małżeństw z cudzoziemcami; celów Prezes Nehemiasza dwie misje do Jerozolimy w 445 pne i 432 pne mogą być postrzegane były, by wzmocnić i ponownym osiedleniem się w mieście, reformy organizacji świątyni, sprzeciwić małżeństw mieszanych, bezpiecznych i lojalności wobec tych reform przez przymierze. Dla wielu uczonych, jednak rachunków reform wydaje się zrozumiały jedynie na założeniu, że Nehemiasza poprzedzone Ezdrasz, którego datę przyjazdu one 428 lub 397 pne. Niektórzy badacze wierzą Ezdrasz i Nehemiasz zostały przygotowane jako uzupełnienie do 1 i 2 Kronik i napisany przez te same strony. Ten widok jest kwestionowana przez innych.

Księga Ezdrasza opisuje powrotu dwóch grup Żydów do swej ojczyzny z wygnania w Babilonie. Połączone odbudowują Świątynię i pod przywództwem Ezdrasza pilnują przestrzegania Prawa. Treść księgi można podzielić na części. Część 1: Pierwsza grupa wraca do Jerozolimy z Zorobabelem 1-2 Część 2: Świątynia zostaje odbudowana pomimo opozycji 3-6 Ludzie z radością przystępują do odbudowy 3 Poparcie lokalnej opozycji przez perskich władców 4 Prace przy odbudowie zostają ponowione 5,1-6,12 Poświęcenie Świątyni i obchody święta Paschy 6,13-22 Część 3: Druga grupa powraca z Ezdraszem 7-10 Ludzie, którzy przybywają, i ich podróż 7-8 Problem mieszanych małżeństw 9-10 Czas i miejsce. Powrót z wygnania nie był jednorazowym wydarzeniem. W wieloletnich odstępach, za panowania różnych władców perskich, odbyto kilka podróży. Ten opis obejmuje lata 538 do 428 przed Chrystusem. Wracający wygnańcy zastali kraj wciąż zamieszkany przez tych Żydów, którzy nie zostali zabrani do Babilonu, wspólnie z innymi narodowościami przeciwnymi im. Jerozolima pozostawała opustoszała, Świątynia była zrujnowana, a życie kulturalne zamarło. Czas spisania Księga prawdopodobnie spisana w celu uzupełnienia Kronik - około 400 r. przed Chrystusem. Główne postaci to Ezdrasz, kapłan będący potomkiem Aarona, uczony w prawie Bożym. Zorobabel, przywódca pierwszej powracającej grupy, wnuk króla Jojakina zmuszonego do opuszczenia kraju. Cesarz Cyrus z Persji, który pokonał Babilończyków i zadekretował, że Żydzi i inne narody mogą wrócić do swych domów. Prorok DeuteroIzajasz widział w działaniu tego pogańskiego władcy wpływ Boga. Do głównych wydarzeń należą: - rozkaz powrotu i odbudowy wydany przez Cyrusa 1 - obchody pierwszego święta Paschy w odbudowanej Świątyni 6 - powrót Ezdrasza i innych potomków kapłanów 7-8 Głównym tematem i przesłaniem księgi jest to, że kronikarz, który oprócz Kronik spisał najprawdopodobniej także tę księgę, wierzył mocno, iż Żydzi wciąż są dla Boga narodem wybranym, pomimo skazania na wygnanie i zakończenia epoki królów. W Księdze Ezdrasza widzimy tę wiarę w praktyce, gdy wygnańcy po powrocie odbudowują Swiątynię i zaczynają od nowa swe narodowe życie religijne. Prawa Bożego należy przestrzegać w szczegółach; Izraelici mieli być narodem innym od pozostałych.