KSIĘSTWO WARSZAWSKIE W 1807 roku na mocy traktatu w Tylży powstało Księstwo Warszawskie. Obejmowało ono ziemie II i III rozbioru pruskiego (wyłączając okręg białostocki przyznany Rosji). Jego władcą został król saski Fryderyk August z dynastii Wettynów. Ustrój księstwa określała konstytucja nada przez Napoleona 21 VII 1807 roku. Główne postanowienia konstytucji: a)władza ustawodawcza: -sejm (stanowili go posłowie wybrani na sejmikach szlacheckich); -senat; b)władza wykonawcza: -Rada Stanu (organ doradczy); c)uprawnienia króla: -mianował ministrów i senatorów; d)sprawa chłopska: -likwidacja poddaństwa chłopów; e)prawa: -wszyscy obywatele równi wobec prawa; -nietykalność majątkowa; -urzędy mieli sprawować obywatele księstwa; Całe państwo podzielono na 6 departamentów, którymi zarządzali prefekci. W 1808 roku wydano dekret o powszechnej służbie wojskowej- ministrem wojny został książę Józef Poniatowski. W 1809 roku trwała wojna Francji z Austrią, w której wielką rolę odegrała armia Księstwa Warszawskiego, którą dowodził Poniatowski. 19 kwietnia 1809r. doszło w ramach tej wojny do wielkiej bitwy po Raszynem. Bohatersko walczącemu polskiemu wojsku udało się tam powstrzymać idących na Warszawę Austriaków. W wyniku układów pokojowych podpisanych miedzy Austrią i Francją w Wiedniu w dniu 14 X 1809r. przyznano Księstwu Warszawskiemu ziemie polskie włączone do Austrii po trzecim rozbiorze. Dzięki temu obszar Księstwa zwiększył się do 151 000km2, a liczba ludności do 4 000 000. Księstwo Warszawskie przez cały czas swojego istnienia stanowiło gospodarcze i wojskowe zaplecze dla napoleońskiej Francji. Utrzymywało bardzo dużą jak na swoje możliwości armię, która początkowo liczyła 30 000 żołnierzy, w 1809 roku już ok. 60 000, a w 1812 poszło w wyprawie Napoleona na Rosję blisko 100 000 żołnierzy Księstwa Warszawskiego. Klęska Francji w wojnie z Rosją spowodowała prawię dwuletnią okupacje terytorium Księstwa przez wojska Rosyjskie.
