Książki są nieodłącznym towarzyszem człowieka już od starożytności. Myślę, że odgrywają bardzo istotną rolę w życiu człowieka. Zarówno pod względem nauki, świadomości narodowej (patriotyzmu), a także rozrywki. Przekonał się o tym m.in. bohater noweli „Latarnik” Henryka Sienkiewicza – Skawiński. Tytułowy bohater miał tylko jedno zadanie do wykonania. Musiał zapalać latarnię tak, by żaden ze statków się nie rozbił. Na początku wypełniał swoje obowiązki sumiennie i bez zarzuty. Na pewno działoby się tak dalej, gdyby nie dostarczenie mu polskich książek. Dla współczesnej młodzieży może to być niezrozumiałe, dlaczego tak pogrążył się w lekturze. Myślę, jednak, że ja potrafię to zrozumieć. Ten człowiek przez 40 lat nie widział swojej ojczyzny, nie rozmawiał po polsku. Opuścił miejsce swojego dzieciństwa, swoich najlepszych lat i nie miał możliwości powrotu do niego. Książka musiała wywołać w nim nagły powrót do lat dziecięcych, pełnych błogiego szczęścia, bez żadnych istotnych zmartwień. Słowem – życia innego niż prowadził teraz. Wszystkie te uczucia nie mogły zostać zignorowane, dlatego tak bardzo pogrążył się w lekturze. Tragiczne skutki tego zapomnienia są nam niestety dobrze znane. W latach, w których żył Skawiński jedyną gałęzią łączącą ludzi z Polską była literaturą, jak na ironię, zazwyczaj wydawana poza krajem. Recytowano najważniejsze fragmenty na uroczystościach, szanowano książki i potajemnie zdobywano ich coraz więcej. Polskie dzieła były zakazane. Rusyfikacja i germanizacja postępowała coraz bardziej. Na całe szczęście na złość zaborcom w ludziach gotowała się coraz większa chęć walki i wytrwania przy swojej narodowości, a także wierze. Nie mogło to być łatwe. Polacy sami musieli się kształcić. Nikt nie mógł omówić z nimi najważniejszych fragmentów książek. Teraz dla uczniów największą karą jest przeczytanie całej lektury, a jeśli ktoś odważy się przejść przez całą książkę, nie potrafi jej zrozumieć. Nasuwa mi się tu refleksja – Dlaczego przestaliśmy doceniać książki? Literatura odgrywa bardzo ważną rolę w kształtowaniu ludzkiej osobowości, poglądów, a nawet marzeń. Czytając książki, zapoznajemy się z problemami postaci, równocześnie sami ich nie doświadczając. Nikt nie nauczy nas życia, ale czy dzięki poznaniu błędów bohaterów, nie będziemy próbować sami ich uniknąć? Zagłębiając się w biografię poznajemy szlaki wytyczone przez artystów. Jak wiele przeszkód musieli pokonać, żeby stać się tymi kim są teraz. Czasem wydaje nam się to wręcz niemożliwe. Najczęściej w książkach mamy postacie dobre i złe. Patrzymy na czarne charaktery z dystansem. Jeśli zdarzyło się wam kiedykolwiek znaleźć wspólną cechę ze złoczyńcą, to czy aby nie próbowaliście nigdy jej zminimalizować? Nauka teraz podstawową funkcją książek. Uczymy się z nich najważniejszych faktów w szkole. Zastanawiam się, co by było gdyby nagle przestały istnieć. Co byśmy mogli wtedy zrobić? Nie da się być alfą i omegą. Nie możemy być dobrzy we wszystkich dziedzinach świata, nie mówiąc już o tym, że nie istnieje osoba, która by wszystko wiedziała. Książki pomagają nam nie tylko przyswoić wiedzę, ale przede wszystkim są takim „archiwum” wiedzy. Zawsze można do nich zajrzeć w razie potrzeba. Teraz zostało to zastąpione przez Internet, lecz kiedyś podstawowym kompendium wiedzy była biblioteka. Nie przeczę, że nie jest łatwiej wpisać hasło w wyszukiwarkę. Na pewno jest to szybszy sposób, ale również mniej dokładny. Jeśli trafisz na dobrą bibliotekarkę, to jestem pewna, że będzie potrafiła przynieść ci 15 książek dotyczących jednego zagadnienia. Może, dlatego, że coraz mnie osób przychodzi by korzystać z jej instytucji? Na obronę ludzi XXI wieku, mogłabym dodać, że wielu jeszcze ludzi wie jeszcze, że książki mają również charakter rozrywkowy. Każdy kto, trafił na dobrą książkę wie jak można się „wciągnąć” w przygody bohaterów. Oderwać od rzeczywistości i poczuć się jakby się było w innym świecie. Przykładem takich sytuacji jest obecnie „zmierzch” Stepheni Mayer. Fani tych książki zdobędą każdy gadżet z ich ulubioną książką. Mimo, iż mnie nie ogarnęło „zmierzchowe szaleństwo” pamiętam swoją obsesje na punkcie innej książki (zmień sobie jeśli chcesz. Po prostu ładnie będzie wyglądać coś „od ciebie), a dokładniej mam na myśli książkę J.K.Rowling. Uważam, że pisarka ma talent i nauczyła miliardy dzieci, a może i dorosłych marzyć. Moja 14-letnia kuzynka wciąż marzy nieśmiało o liście z Hogwartu. Świat przedstawiony w większości książek tak bardzo różni się od codziennej rzeczywistości, że większość czytelników chciałaby do niego uciec. W tych czasach umiejętność marzenia jest naprawdę ważna. Bez tego świat wydaje się szary i smutny. Podsumowując, tak jak napisałam na początku pracy, książki odgrywają ogromną rolę w życiu człowieka. Inspirują, uczą marzyć, chronią przed niektórymi błędami. Czytanie też wspomaga naukę ortografii i pisania. Wzrokowcy mogą to potwierdzić. Patrząc jak został zapisany jakiś wyraz nieświadomie zapamiętujemy jego pisownie. Niepokojące statystyki pokazują, iż coraz mniej ludzi czyta książki. Statystyczny Polak czyta rocznie jedną książkę. To zdecydowanie mało! Cóż, za ironia, że teraz kiedy mamy swobodny dostęp do literatury nie potrafimy z tego korzystać. Kiedyś więziono ludzi i uśmiercano za polskie książki. Już nic nam nie grozi, a wiele ludzi i tak nie przestąpi progu księgarni. Może to przez coraz bardziej uproszczenie ludzkiego życia, a może przez chorobę XXI wieku znaną jaką „lenistwo”. Mam tylko nadzieję, że nie ludzie nie będą kiedyś tego żałować. Ps. Jeśli zaczniesz przepisywać długopisem do gwarantuje, że wyjdzie więcej niż 1,5 strony w Wordzie. Nie wiem jak zrobić akapity, ale mają być przed "Książki są nieodłącznym" Potem przed "Tytułowy bohater miał ". następnie: "W latach, w których " Dalej "Literatura odgrywa bardzo ważną rolę " Później :Nauka teraz podstawową funkcją " Już przedostatni: "Na obronę ludzi XXI " Ostatni: "Podsumowując, tak " Ps.2.: Byłabym bardzo wdzięczna za naj :-) Spędziałam nad tym trochę czasu.
