Powstańcy nie mieli planu działania ani przywódcy, który poprowadziłby działania wojenne. Dopiero 5 grudnia 1830r. dyktatorem powstania został gen Józef Chłopicki. Przywódcy, którzy uchwycili władzę nad powstaniem nie wierzyli w zwycięstwo. Po bitwie pod Grochowem (gdzie Chłopicki został ciężko ranny) dyktaturę objął nieudolny Jan Skrzynecki, który obawiał się podjąć kontrofensywę. Wkrótce wojska Rosyjskie urosły w siłę i we wrześniu 1831r. zaatakowały i zdobyły Warszawę. Powstanie powinno być przygotowywane co najmniej kilka tygodni. Od samego początku powinien być wyznaczony przywódca z odpowiednimi kwalifikacjami. Po dojściu do władzy Skrzyneckiego należało go jak najszybciej złożyć z urzędu, aby inny dowódca zaatakował wojska Rosyjskie, gdy te były dziesiątkowane przez cholerę. Nie było tak jak być powinno, gdyż powstanie listopadowe wybuchło nagle, bez wcześniejszych przygotowań. Wnioski są takie, że nie wyciągnięto prawie żadnych wniosków.
