Pierwszym argumentem na potwierdzenie tej tezy niech będzie Biblia. Pan Jezus zawsze mówił, aby dorośli zawsze brali przykład z dzieci, bo one sa niewinne i czerpią radość z życia. Dzieci same z siebie są dobre, ale z czasem zaczyna się to zmieniać, gdy stają się dorosłymi, dla tego trzeba byrac z nich przykład i starć sie nie zmieniać na gorsze. Należy być cichym, łagodnym, pokornym i radosnym. Dzieci nas bardzo dobrze tego uczą. Kolejnym przykładem niech będzie wytrwałość, którą posiada dziecko, a której dorosłym tak często brakuje. Maluchy są bardzo uparte w dążeniu do celu np.: gdy uczą się chodzić, to pomimo upadków nie poddają się do czasu, aż im się to uda. Potrafią też walczyć o swoje np.: gdy ktoś zabierze im łopatkę w piaskownicy. Ostatnim juz dowodem niech będzie to w jaki sposób maluchy postrzegają świat. To znaczy są wszystkiego ciekawe, wszystko jest dla nich interesujące, uwielbiają poznawać nowe przedmioty, a przede wszystkim zadają masę pytań. Dorośli tego nie potrafią, gdyż świat w codziennym biegu przestaje ich interesowac. Boją się tez zadawania pytać, gdy czegoś nie wiedzą, ponieważ nie chcą sie skompromitowac. Dlatego uczmy się od dzieci podejścia do życia.
Moim zdaniem tak. Dorośli mogą się nauczyć od dzieci wiele oto kilka przykładów czego mogą się nauczyć: pogody ducha, szczerości,beztroski,zabawy,używania nowoczesnych rzeczy tj. komputera itp,uczą jak się wyluzować i żyć chwilą przyjemności
