odpowiedz na pytanie jacek soplica zbrodniarz czy bohater? - charakterystyka!!! bardzo pilne xD

Charakterystyka Jacka Soplicy. Jacek Soplica jest jedną z głównych postaci epopei Adama Mickiewicza pt. "Pan Tadeusz". Postać ta na początku prowadziła lekkomyślny, hulaszczy tryb życia, ale pod wpływem tragicznych zdarzeń zmienia się całkowicie. Bohater pochodził z średnio zamożnej rodziny szlacheckiej, był synem Podczaszego, bratem Sędziego i ojcem Tadeusza. W okresie młodości był dobrze zbudowanym, zdrowym, przystojnym mężczyzną. Na twarzy widniały mu długie wąsy, przez co zwany był powszechnie „Wąsalem”. Cieszył się dużym powodzeniem u kobiet. Jacek potrafił świetnie strzelać, wspaniale czuł się na polowaniach i podczas pojedynków. Lubił się bawić, spędzał czas na rozrywkach. Był osobą gwałtowną, porywczą i energiczna, mimo tego cała okoliczna szlachta bardzo go lubiła i często zapraszano go na dwór. Osobą, która szczególnie zabiegała o przyjaźń z Soplicą był magnat Horeszko, który nieraz zapraszał go na biesiady do swojego zamku. Ponieważ Jacek reprezentując w sejmie cały ród Sopliców, dysponował trzystoma głosami i liczyły się z nim najzamożniejsze rody. Stolnik pragnął wyłącznie wykorzystać bohatera, bo był mu potrzebny tylko ze względu na władzę, jaką posiadał. Podczas wielu wizyt w zamku, Jacek zdążył zakochać się ze wzajemnością w córce Horeszki, Ewie. Stolnik dowiedziawszy się o ich miłości i chęci wzięcia ślubu, podał Soplicy „czarną polewkę” na znak odmowy. Dumny magnat wolał unieszczęśliwić oboje wydając Ewę za mąż za bogatego kasztelana. Jacek nie mógł znieść rozstania z Ewą, doznał ogromnej przemiany wewnętrznej. Będąc pod wpływem załamania ożenił się z pierwszą napotkaną na drodze kobietą, której tak naprawdę w ogóle nie kochał. Nie mógł uporać się ze swoimi problemami, popadł w pijaństwo i zaniedbywał swoją żonę, która w krótkim czasie zmarła pozostawiając mu Tadeusza. Soplica często błąkał się w okolicy zamku nie mogąc pogodzić się ze stratą Ewy. Pewnego dnia był światkiem napadu Moskali na zamek Horeszków, był pewien że Stolnik zginie. Jednak, gdy zobaczył że magnat triumfuje zwycięstwo, jego chęć zemsty zwiększyła się i pod wpływem emocji wziął od martwego Moskala karabin i strzelił do Stolnika. Strzał był śmiertelny. Światkiem tej sytuacji był Gerwazy. W tej samej chwili jednak ogromnie pożałował swego czynu. Była to kolejna przełomowa chwila w jego życiu. Został nazwany zdrajcą narodu, uciekł z kraju i wstąpił do zakonu bernardynów. W tym czasie nie chcąc narażać Tadeusza oddał go pod opiekę Telimenie. W zakonie z hulaki zmienił się w cichego, dobrego, skrytego księdza, chcącego odpokutować swoje winy. Na znak pokory przyjął imię-ksiądz Robak. Chciał swoja hańbę zmyć walcząc za kraj u boku generała Dąbrowskiego. Był zamykany w lochach i zsyłany na ciężkie roboty przy taczkach. Często był bity, a wszystko to znosił w imię dobra sprawy narodowej. Okazał się patriotą, o niezłomnym charakterze. Jego wypowiedzi świadczyły o mądrości i rozwadze politycznej. W Legionach działał jako emisariusz, przenosząc wiadomości z zaborcy do zaborcy, co bywało nieraz bardzo niebezpieczne. Był kilkakrotnie ranny, aż wreszcie w przebraniu księdza Robaka powrócił na Litwę, gdzie ze specjalną misją miał zorganizować powstanie narodowe skierowane przeciwko Moskalom. Wyrzuty sumienia nie dawały mu spokoju. Pragnął za wszelką cenę naprawić krzywdy wyrządzone innym. Ceną, jaką ostatecznie zapłacił było jego życie, bo obronił Hrabiego własnym ciałem. Umarł z czystym sumieniem, ponieważ Gerwazy mu wybaczył. Moim zdaniem jego życie możemy podzielić na dwa etapy: pierwszy przed zabójstwem Stolnika i drugi po okropnym czynie. W pierwszej części odbieram go jako postać negatywną, nie potrafiącą poradzić sobie z przeciwnościami, jakie niesie życie. Można wybaczyć mu to, ale tyko, dlatego że był jeszcze młody i nierozważny. W części drugiej widzimy wielką przemianę spowodowaną wyrzutami sumienia. Trzeba zwrócić uwagę, że przemiana Jacka w ks. Robaka kosztowała go wielu wyrzeczeń i pracy nad sobą. Po odpokutowaniu swoich win i wykazaniu się poświęceniem na rzecz kraju mogę go nazwać patriotą. Jego poświęcenie i chęć udowodnienia, że jest godny szanowania, sprawia że staje się on dla nas przykładem do naśladowania

acek Soplica czyli Ksiądz Robak - Pan Tadeusz nie ma jednego bohatera , występuje tu bohater zbiorowy - czyli szlachta polska . Spośród różnych jej reprezentantów osoba niewątpliwie najpełniej ukazaną jest Jacek Soplica , główna postać epopei . Bohater o skomplikowanej konstrukcji biograficznej , zarazem zbrodniarz i pokutnik . Ksiądz Robak to rodzaj syntezy bohatera , wcielenia losu narodowego , postać o modelowej biografii , żywiole Polaka - patrioty , któremu przyszło zmagać się z losem w Polsce porozbiorowej . Jacek Soplica pochodził z zamożnego rodu , jego ojciec pełnił godność podczaszego , zajmował się dochodowym handlem z zagranicą . Nie był więc zaściankowym szlachetką . Dość trudno ustalić wiek Jacka . Podczas akcji poematu był on człowiekiem starym , a być może tylko pięćdziesięciolatkiem , który zdaniem Gerwazego zestarzał się z żalu . Jacka życie wyraźnie rozpada się na wie części i odpowiednio do nich zmienia się charakter tej postaci . Wewnętrzna przemiana odmienia praktycznie wszystko , przenosi zaprzeczenie wcześniejszych cech charakteru . Jacek Soplica , związany z wpływowym Stolnikiem Horeszką , był dość typowym reprezentantem szlacheckiego warcholstwa . Uważał , że dla jego samowoli , fantazji nie może być żadnych granic , ograniczeń prawnych i moralnych . Jako szlachcic czuł się równy królewskim potomkom , planował nawet prowadzenie na własną rękę wojny z Moskwą . Młody Soplica za nic miał sobie prawo , autorytet królewski , powinności wobec kraju . Jako obywatel był wyłącznie zagrożeniem dla państwa , jego całości , wewnętrznego porządku . Momentem przełomowym w życiu Jacka stała się zbrodnia , zabicie Stolnika ( magnat odmówił Soplicy ręki córki Ewy ) , mimowolne wsparcie Rosjan w czasie powstania kościuszkowskiego . Osobiste interesy i zemsta splotły się z przestępstwem wobec narodu . Jednak poeta dał tej postaci szansę odkupienia win . Kazał Soplicy wyjechać do Rzymu , gdzie został zakonnikiem . Stał się księdzem Robakiem . Był ów zakonnik w Legionach Dąbrowskiego , przedzierał się jako emisariusz do kraju , brał udział w szarży pod Somosierrą . Wielokrotnie na terenie Polski pojmany i karany.Z dawnego Soplicy pozostała w księdzu Robaku jedyni niezwykła odwaga . Katowany przez Austriaków , Prusaków , Rosjan udowodnił siłę charakteru , zdolność do największych poświęceń . Z dawnej buty , samowoli , poczucia wyższości nie zachował się nawet ślad . Zmazał wszystkie grzechy młodości , ginąc w utarczce z Moskalami jesienią 1811 roku , był już piękną , szlachetną postacią .