Gdy dobiegłam na metę jako pierwsza czułam ogromną satysfakcję.Nie mogłam uwierzyć ,że mi sie udało . Rozglądałam się w koło i patrzałam na roześmiane miny publiczności . Poczułam się jak w raju. Nigdy wcześniej nie było mi tak dobrze. Pomimo bolących nóg czułam się świetnie .Pragnęłam krzyczeć i ogłosić mój sukces całemu światu.Byłam z siebie dumna ,bo w końcu udowodniłam sobie ,że potrafię dotrzeć do celu i pokonać własne lęki. Kiedy wyczytano moje nazwisko i zaproszono mnie po odbiór złotego medalu przez chwilę zastanawiałam się czy to przypadkiem nie jest sen. Poszłam tam i stanęłam na podium . Cieszyłam się jak małe dziecko,które dostało lizaka. To niesamowite przeżycie. Teraz wiem,że do celu można dojść jeśli się tylko tego bardzo pragnie . Życzę każdemu takiego cudownego przeżycia z całego serca. Dla takich chwil się właśnie żyję.
