`Człowiek - to brzmi dumnie` - przykładem takiego człowieka jest Henryk Sławik, śląski powstaniec. Urodzony w 1894 w Szerokiej, obecnie Jastrzębie-Zdrój, zmarł w 1944 w Mauthausen. Podczas II wojny światowej uratował około 30 tysięcy polskich uchodźców, wśród nich 5 tysięcy Żydów narażając przy tym swoje życie. W 1939 roku stanął na czele Komitetu Obywatelskiego ds. Opieki nad Uchodźcami Polskimi, a następnie został mianowany delegatem Ministra Pracy Rządu RP na Uchodźstwie. Organizował pomoc dla internowanych wojskowych i dla uchodźców cywilnych, pomagał w wyjazdach na Zachód, we współpracy z delegatem węgierskiego rządu Józefem Antallem wystawiał uchodźcom dokumenty, które wielu z nich – zwłaszcza uciekającym z Polski Żydom – uratowały życie. Został aresztowany w 1944r. kiedy do Niemcy wkroczyły na teren Węgier. Podczas śledztwa prowadzonego przez niemiecką stronę wziął na siebie całą odpowiedzialność. W 1990 roku został pośmiertnie uhonorowany tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata przez izraelski Instytut Yad Vashem. Postawa p. Sławika jest godna podziwu. Oby było więcej takich osób, z których z ręką na sercu można brać przykład.
