. Wampiry są bardzo towarzyskimi stworzeniami. W swoich dziennych kryjówkach żyją w grupach liczących od kilku do kilkuset osobników. Na ukrycia wybierają ciemne jaskinie, w których kolonia dzieli się na mniejsze podgrupy. Ich członkowie rozpoznają się nawzajem i przez wiele lat, jeżeli nie przez całe życie, pozostają obok siebie. Ponieważ jednak miejsca noclegowe są ciągle zmieniane i dzielone z innymi grupami, do pierwotnych kolonii trafiają również obce osobniki, dlatego też skład takich skupisk może się czasem zmieniać. W przeciwieństwie do innych nietoperzy wampiry mogą rozmnażać się przez cały rok. Dlatego zazwyczaj w jednej kolonii spotykane są osobniki reprezentujące wszystkie klasy wieku- od noworodków do liczących 20 lat weteranów. W czasie narodzin i wychowu młodych samice zbierają się w szczególnie nadających się do tego celu jaskiniach, nazywanych żłobkami. Ponieważ okres rozrodczy nie jest związany z żadną porą roku, w każdej grupie zawsze znajduje się kilka ciężarnych karmiących samic. W tej sytuacji nietoperze często „adoptują” młode. W kolonii wampirów dochodzi regularnie do przejęcia opuszczonych młodych przez obce matki i opieki nad nimi. Nawet młode, które na krótko pozostaje same, gdy matka wyrusza na poszukiwanie pokarmu, okazując swe niezadowolenie charakterystycznym głosem, jest natychmiast przejmowane przez pozostałe matki i chronione. Obserwacje pokazały, że samice wampirów bez potomstwa, nawet jeżeli nie karmią, mogą być stymulowane do produkcji mleka przez przejęcie obcego młodego. W skupiskach wampirów istnieje ścisła hierarchia, szczególnie dobrze wykształcona między samcami. Stojące najwyżej w hierarchii samce maja zapewnione najlepsze miejsce do spania, największą liczbę samic i pierwszy łyk krwi ze świeżej. Oprócz takich przywilejów istnieją zachowania, wobec których wszyscy członkowie grupy są równi i które każdemu jednakowo służą. Szczególną rolę odgrywa wzajemny kontakt fizyczny, umacniający więzi społeczne w kolonii wampirów. Większą część dnia nietoperze spędzają ciasno stłoczone, zajęte zbiorową pielęgnacją futra, podczas której wylizują i czyszczą się nawzajem. Usuwanie pasożytów jest tylko efektem ubocznym tych zabiegów, które przede wszystkim służą budowaniu więzi partnerstwa wewnątrz kolonii. Wylizywani i oczyszczani są nie tylko członkowie własnej rodziny, lecz wszyscy członkowie grupy. Spójność kolonii jest umacniana przez jeszcze jedno zachowanie: wzajemne karmienie się krwią. Jest to zazwyczaj praktykowane pomiędzy matką i jej młodymi, które w ten sposób są przestawiane z mleka na swój późniejszy pokarm. Jednak na porządku dziennym jest wzajemne zaopatrywanie się w wysokowartościową krew.
Napisz referat na temat opieki nad potomstwem (jakiegoś zwierza. Może on być dowolny ważne żeby było).
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź