W XIX wieku doszło do znaczących zmian w gospodarce i zarządzaniu Syberią. W okresie rządów generał-gubernatora Pestla-Treskina skala nadużyć na Syberii stała się tak duża, że zmusiła władze w Petersburgu do interwencji. W 1822 roku wysłano Michała Sperańskiego, który najpierw przeprowadził kontrolę sytuacji, następnie zaś jako generał-gubernator zreformował metody zarządzana Syberią. Wprowadzony został samorząd wiejski, rady doradcze kontrolujące urzędników, a także dwa generałgubernatorstwa - zarówno dla wschodniej, jak i zachodniej Syberii. Sperański znacznie zwiększył obciążenia autochtonicznych ludów osiadłych, jednocześnie zapewniając ludom koczowniczym pełną jurysdykcję nad swoimi wewnętrznymi sprawami. Dla zmniejszenia nadużyć wprowadzono możliwość opłacania jasaku w ekwiwalencie pieniężnym. Najważniejszym odkryciem początku XIX wieku było odnalezienie złóż złota. Rosja szybko stała się największym producentem tego metalu, utrzymując się na pierwszej pozycji aż do czasu odkrycia bogatych złóż w Kalifornii i Australii. W 1812 zniesiono monopol władzy carskiej na wydobywanie metali szlachetnych. W 1870 ustalono natomiast, że każdy może wydobywać złoto, pod warunkiem sprzedawania go władzy, która zastrzegła sobie prawo przetopu. W połowie XIX wieku Rosja ponownie podjęła próbę ekspansji nad Amur. Tym razem nie spotkała się z oporem ze strony osłabionych Chin. W 1858 roku zawarto dwa traktaty: w Ajgunie i Tiencinie. Granicą między państwami stał się Amur, a Rosja zyskała nowe przywileje handlowe. W 1860 roku zawarto traktat pekiński, w którym Rosja uzyskała dodatkowo kraj ussuryjski. Najważniejszym miastem rosyjskim w tym rejonie stał się Władywostok. W 1875 Rosja zawarła także traktat petersburski z Japonią. Uzyskała w nim Sachalin, Kuryle zaś miały należeć do Japonii. W 1891 roku rozpoczęto największą inwestycję transportową w dotychczasowej historii Rosji: budowę rozważanej już od połowy wieku kolei transsyberyjskiej z Petersburga i Moskwy do Władywostoku. Budowę prowadzono w tempie do ponad 600 kilometrów rocznie, angażując w nią dziesiątki tysięcy robotników, w tym wielu zesłańców (zob. Sybiracy). Wprawdzie została zakończona dopiero w 1913 roku, ale już pod koniec XIX wieku doprowadziła do znacznego ożywienia w handlu wyraźnych ruchów ludnościowych na Syberii. Usprawniła też znacznie carski system zsyłek.
Polscy uczeni i odkrywcy – ich wkład w rozwój nauki światowej.
Pierwszymi Polakami, których dzieła zyskały znaczenie w całej średniowiecznej Europie byli np.: dominikanin Marcin Polak (ok. 1205-1278r.)
– historyk, prawnik i teolog lub też Witelo ze Śląska (ok. 1230-1314r.) – słynny matematyk, ...