Współczesna młodzież często za wartość naczelną uznaje wygląd i majątek drugiego człowieka,mając za nic prawdziwe piękno drugiego człowieka.Osoby niepełnosprawne często skazane są na samotność,ze względu na ograniczenia ruchowe czy wygląd różny od ogółu.Co gorsza takie osoby są izolowane,przecież nie uczą się z nami osoby z zespołem downa,czy niepełnosprawni poruszający się na wózku,a to wszystko z niedostosowania szkół i powszechnego braku akceptacji młodzieży.A co sprawia,że odrzucamy takie osoby?częstą przyczyną jest inny wygląd,sposób mowy czy bycia,przyjmuje się,że inne znaczy gorsze,a gorsze trzeba prześladować.Rzadko widzimy osoby upośledzone czy niepełnosprawne,bo izoluje się je w hospicjach czy domach,by nie spotykały ich dodatkowe nieprzyjemności związane z ich niesprzyjającym losem.Jak możemy zmienić nastawienie innych?Najlepszym rozwiązaniem byłoby pokazanie młodzieży jak wygląda dzień niepełnosprawnego,np.cały dzień na wózku,czy w przypadku osób niewidomych,zasłonięcię oczu opaską i ukazanie świata wyłącznie w czarnych barwach.Dodatkowo organizowałabym szkolne spotkania młodzieży,mające na celu integracje, a także dostosowałabym szkoły do edukacji chorych,by nie było podziałów.
