Moim zdanie bez marzeń , każdy człowiek mógł by dojść do niczego.To własnie dzięki marzeniom człowiek chce żyć, jest szczęśliwy.Dlatego myślę , że bez marzeń człowiek nie miał by mieć sensu życia.Uważam, że marzenia są człowiekowi bardzo potrzebne. Swoją tezę postaram się uzasadnić odpowiednimi argumentami. Ania z Zielonego Wzgórza w rzeczach pospolitych widziała niezwykłość . Drzewom i jeziorom nadawała imiona i potrafiła godzinami siedzieć zamyślona . Gdyby nie marzenia , Ania nie potrafiłaby znieść ponurej rzeczywistości. Następnym argumentem jest Don Kichot , który w wieku 50 lat zaczął realizować swoje marzenia ,mimo że dla innych one wydawały się bardzo dziwne . Nikt z otoczenia nie traktował Don Kichota poważnie . Marzył , by dokonać w życiu czegoś ciekawego .Chciał zmienić świat na lepsze .Nigdy nie jest za późno na realizację własnych marzeń. Po trzecie ludzie z wyobraźnią to nasi rodzice. Oni muszą wiedzieć, co będzie jutro, za rok. Marzenia są piękne. Nie wszystkie, ale większość. Dają nam zwykłym szarym mieszkańcom Ziemi kawałeczek nieba, osładzają gorzkie życie. Chcieć to móc, chcieć znaczy marzyć. To życiowa prawda. Kiedy spełniamy swoje marzenia to jest to dla nas radościom. To jak wygrana walka. Niektórzy jednak wolą spełniać czyjeś marzenia. Daje to niebywałą satysfakcję. Kiedy jakiś „bogaty pan” uratuje życie małej dziewczynce, to wzbudza on powszechny szacunek i uznanie. Pamiętamy wielu ludzi ,którzy spełnili swoje marzenia. Byli to wytrwali niezłomni ludzie. Papiez Jan Paweł II, Matka Teresa, Wałęsa , Kwaśniewski. Myślę, że przytoczone argumenty pozwolą zgodzić się z twierdzeniem, że marzenia człowiekowi są bardzo potrzebne. Dzięki nim, możemy przenieść się w błękitny, lepszy świat, w którym wszystko się udaje. Warto marzyć.Marzenia się spełniają jeśli tylko bardzo tego pragniemy/
