1.Etos rycerski, jego pochodzenie i rodzaje: -etos rycerza antycznego (Achilles i Hektor z Iliady); -etos chrześc. (Roland z Pieśni o Rolandzie); -cechy wspólne; nawiązanie: Przysięga Horacjuszów Davida. 2.“Stereotypy polskości”: -rycerz kresowy (Wołodyjowski z Trylogii); -rycerz-sarmata (Zagłoba). II.Rozwinięcie 1.Wołodyjowski jako ucieleśnienie idealnego rycerza: -droga do świętości (Roland); -heroizacja na wzór poematów greckich. 2.Kmicic – niedoskonały defensor patriae: -obrona twierdzy jasnogórskiej jako odniesienie do Iliady (Hektor); -ekspiacyjne dążenie do odkupienia grzechów przeciw ojczyźnie (związek z hiszpańską Pieśnią o Cydzie). 3.Zagłoba – żołnierz-samochwała (Miles gloriosus) Plauta. 4.Ksiądz Kordecki: -rycerz w służbie Boga; -malarskie nawiązanie – Św. Jerzy zabijający smoka Carpaccia. III.Wnioski 1.Potop jako przekrój przez wszystkie wzorce etyki rycerskiej. 2.Wzór osobowy realizowany w powieści – polski mit narodowy
