Herb Krakowa Przedstawia w polu błękitnym czerwony mur ceglany z trzema basztami, z których środkowa jest wyższa i szersza, zwieńczonymi krenelażem o trzech blankach każda, z czarnymi strzelnicami i okienkami. W murze brama o złotych otwartych podwojach, z okuciami w kształcie lilii i z podniesioną złotą broną. W prześwicie bramy ukoronowany Orzeł Biały, ze złotym dziobem i szponami. Tarcza herbowa o tradycyjnym dla Krakowa renesansowym kształcie jest zwieńczona koroną o kwiatonach w kształcie lilii, zamkniętą kabłączkiem z kulką i krzyżykiem w zwieńczeniu.
Herb Gdańska - to jeden z symboli miejskich Gdańska. Występuje w dwóch postaciach: Herbu Miasta Gdańska i Herbu Wielkiego Miasta Gdańska.Na tarczy gotyckiej, na czerwonym polu złota korona otwarta i dwa równoramienne srebrne krzyże w słup niewchodzące w koronę. Herb Wielki Miasta Gdańska: U bocznic tarczy dwa podtrzymujące ją złote lwy wspięte, zwrócone do siebie, u podstawy tarczy złota wstęga z czarno kreśloną dewizą NEC TEMERE NEC TIMIDE.Gdańsk jest jednym z nielicznych miast, które herb otrzymały z nadania monarchy. Kazimierz Jagiellończyk król Polski nadał przywilejem z dnia 25 maja 1457 roku nie tylko prawo do używania czerwonego wosku (stąd czerwona tarcza) i ubogacił dotychczasowy herb miejski przez umieszczenie na nim w górnej części tarczy złotej królewskiej korony, ale i wskazał jeden z przynajmniej czterech używanych wówczas w Gdańsku herbów. Jeszcze w tym samym roku ukazuje się pieczęć na której jest wizerunek nowego herbu i to od razu z trzymaczami w postaci lwów. Potwierdza i utrwala się taki wizerunek herbu obficie zdobiąc architekturę miasta jak i widnieje on na licznych emisjach monet gdańskich. W okresie powojennym swobodnie interpretowano wygląd herbu i takoż się nim posługiwano. Nie używano zaś praktycznie flagi Miasta, która to zgodnie z tradycją jest wyrazem tendencji samorządowych jak i podkreśla pozycję i godność Miasta.
Przedstawia w polu błękitnym czerwony mur ceglany z trzema basztami, z których środkowa jest wyższa i szersza, zwieńczonymi krenelażem o trzech blankach każda, z czarnymi strzelnicami i okienkami. W murze brama o złotych otwartych podwojach, z okuciami w kształcie lilii i z podniesioną złotą broną. W prześwicie bramy ukoronowany Orzeł Biały, ze złotym dziobem i szponami. Tarcza herbowa o tradycyjnym dla Krakowa renesansowym kształcie jest zwieńczona koroną o kwiatonach w kształcie lilii, zamkniętą kabłączkiem z kulką i krzyżykiem w zwieńczeniu. Przedstawia w polu błękitnym czerwony mur ceglany z trzema basztami, z których środkowa jest wyższa i szersza, zwieńczonymi krenelażem o trzech blankach każda, z czarnymi strzelnicami i okienkami. W murze brama o złotych otwartych podwojach, z okuciami w kształcie lilii i z podniesioną złotą broną. W prześwicie bramy ukoronowany Orzeł Biały, ze złotym dziobem i szponami. Tarcza herbowa o tradycyjnym dla Krakowa renesansowym kształcie jest zwieńczona koroną o kwiatonach w kształcie lilii, zamkniętą kabłączkiem z kulką i krzyżykiem w zwieńczeniu. Herb został ustanowiony Uchwałą Nr CXXIII/1150/02 Rady Miasta Krakowa z dnia 9 października 2002 r. (Dz. Urz. Województwa Małopolskiego Nr 236, poz. 3198). Obecna wersja herbu to poprawiony wzór herbu przyjęty 1 czerwca 1937 r. autorstwa profesora Mariana Friedberga. Nowy herb opracowali heraldycy dr Wojciech Drelicharz i dr Zenon Piech oraz plastyczka Barbara Widłak.