Napisz charakterystykę o Jacku Soplicy w formie rozprawki.

W życiu spotkałem wiele interesujących ludzi, jednak żaden z nich nie wywarł na mnie takiego wrażenia jak Jacek Soplica. Z człowieka dumnego i chełpliwego przeistoczył się w pełnego pokory i zdolnego do poświęceń księdza. Potrafił zmienić styl życia i charakter. Po morderstwie dokonanym na Stolniku próbuje naprawić swoje grzechy, walcząc za ojczyznę i działając na rzecz Litwy. Jacek Soplica pochodził ze średnio zamożnej szlachty, chociaż według Gerwazego "nic nie posiadał prócz kawałka roli, szabli i wielkich wąsów od ucha do ucha". Jego ojca z grzeczności tytułowano Podczaszym, a Jacka - Podczaszycem. Miał młodszego brata, późniejszego właściciela Soplicowa - Sędziego. Nazywano go „Wojewoda Przez zart; w istocie wiele znaczył w województwie, bo rodzinę Sopliców miał jakby w dowództwie i trzystu ich kreskami rządził wedle woli”. To wszystko sprawiło, że na Jacka zwrócił uwagę "pierwszy pan w powiecie, bogacz i familijant" - Stolnik Horeszko. Zapraszał i gościł go w zamku, nazywał przyjacielem, aby potem wykorzystać jego „głosy”. Stolnik Horeszką miał córkę – Ewę, Jacek zakochał się w niej z wzajemnością „I już miał się oświadczać, lecz pomiarkowano i czarną mu polewkę do stołu podano”. Zrozpaczony Jacek ożenił się z pierwszą napotkaną na drodze kobietą, która urodziła mu syna Tadeusza i w krótkim czasie zmarła. Jacek często przejeżdżał w okolicach zamku Horeszków, nie mogąc się pogodzić z utratą Ewy. Pewnego dnia był świadkiem najazdu Moskali na zamek Stolnika. Odezwała się w nim chęć zemsty, która spotęgowana emocjami popchnęła go do zbrodni. Jacek wystrzelił z strzelby i zabił Stolnika. Świadkiem tego był Klucznik Gerwazy, który poprzysiągł zemstę na rodzinie Sopliców. „Ścigałem ich na sejmach, zajazdach, jarmarkach; dwóch zarąbałem w kłótni, dwóch na pojedynku; jednego podpaliłem w drewnianym budynku(…)Jeden tylko ostał, który dotąd ode mnie pamiątki nie dostał”. Zamordowanie Stolnika spowodowało w nim przemianę wewnętrzną. Po tym incydencie wstąpił do zakonu bernardynów i przyjął przydomek Robak. Aby odpokutować swoje czyny walczył przy boku Generała Dąbrowskiego „miał on nad prawym uchem, nieco wyżej skroni, Bliznę wyciętej skóry na szerokość dłoni I w brodzie ślad niedawny lancy lub postrzału; Ran tych nie dostał pewnie przy czytaniu mszału. Ale nie tylko groźne wejrzenie i blizny, Lecz sam ruch i głos jego miał cos żołnierszczyzny”. Jako ksiądz Robak postanowił powrócić do ojczyzny, do Litwy, gdzie zorganizował powstanie narodowe przeciwko Moskalom. Jako ksiądz Robak przebywał w zamku Sopliców. Uratował życie hrabiego na polowaniu, gdzie napadł na niego niedźwiedź. Został ciężko ranny podczas potyczki z Moskalami, ratując tym samym życie hrabiego. Na łożu śmierci wyspowiadał się ze wszystkich swoich grzechów, po czym otrzymał przebaczenie Gerwazego. W chwili śmierci dostał list z wiadomością, że Napoleon wypowiedział Moskalom wojnę. Po śmierci jego nazwisko zostało oczyszczone. Jacek Soplica dostał order Legii Honorowej. Postać Jacka Soplicy wywarła na mnie ogromne wrażenie. Można go podzielić na dwie postacie, na dwa różne charaktery. Pierwsza osoba to Jacek Soplica, druga to ksiądz Robak. Mi zaimponowała postać księdza Robaka. Jest on wzorem prawdziwego patrioty, który wszystko poświęcił w służbie ojczyźnie. Jest postacią dynamiczną ponieważ jego charakter kształtuje się w trakcie trwania akcji. Nie dążył on do chwały, unikał rozgłosu, ukrywał do ostatniego dnia swoje zasługi i próbę odkupienia winy. Uważam, że słusznie dostał order Legii Honorowej