Walki cywilne konspiracyjnych wydawała własne gazetki wiadomości z nasłuchu radiowego, instrukcje walki, literatura społeczno-polityczna i patriotyczna. rozwieszanie flag Polskich podczas większych świąt, rozlepianie karykatur Hitlera i innych przywódców Rzeszy, podłączanie się do megafonów ulicznych. Malowano również na murach znak Polski Walczącej (kotwice), symbole powolnej pracy (żółwie). W małym sabotażu uczestniczyła głównie młodzież z Szarych Szeregów m.in. Harcmistrz Aleksander Kamiński (autor powieści Kamienie na szaniec ) . 1939 roku utworzono TAJNĄ ORGANIZACJĘ NAUCZYCIELSKĄ, która organizowała szkoły średnie na tajnych kompletach, na ogół w prywatnych mieszkaniach. Funkcjonował także Uniwersytet Warszawski, Instytut Sztuki Teatralnej, oraz Wszechnica Polska. demoralizowanie żołnierzy oraz administracji niemieckiej. Polegała głównie na wydawaniu w języku niemieckim fałszywych druków, zawiadomień , obwieszczeń, pism niemieckojęzycznych itp. walki gospodarcze Strajki, do których najczęściej dochodziło do nich na Śląsku niszczeniu i psuciu narzędzi, maszyn, urządzeń oraz niszczeniu surowców i produkcji niepełnowartościowych wyrobów mało wydajna praca dostarczaniu produktów niepełnowartościowych, fałszowaniu kwitów kontyngentowych. ukrywanie zboża oraz inwentarza, nielegalny ubój i dostarczanie żywności na „czarnym rynku” nielegalny handel żywnością, tworzono podziemne wytwórnie mydła, papierosów i odzieży. Walka zbrojna Podziemne organizacje zbrojne prowadziły różne formy działania; • DYWERSJA. Napady zbrojne na transporty wojskowe, zakłady przemysłowe, palenie niemieckich magazynów itp. • AKCJE LIKWIDACYJNE przeciwko funkcjonariuszom aparatu okupanta, konfidentom gestapo, czołom band terrorystycznych itp. • AKCJE ODBIJANIA TRANSPORTÓW WIĘZIENNYCH np. odbicie pod warszawskim Arsenałem Jana Bytnara ( „Rudego” – jednego bohaterów powieści Aleksandra Kamińskiego Kamienie na szaniec) • AKCJE ROZBROJENIOWE żołnierzy i policji niemieckiej w celu zdobycia broni. • AKCJE NISZCZENIA DOKUMENTÓW w urzędach np. niszczenie wykazów ludnościowych, wykazów podatkowych, spisów kontyngentowych, kartotek urzędów pracy, zawierających nazwiska osób przewidzianych do wywozu do Rzeszy itp. • PARTYZANTKA. W 1941 roku sławę ogólnopolską zyskała tarnobrzeska organizacja „Odwet” Władysława Jasińskiego. W maju 1942 roku ruszył w lasy oddział GL im. S. Czarnickiego, aktywny był też oddział Jana Nazalaka „Wąski”. Największe bitwy z Niemcami Armii Ludowej we współpracy z AK oraz partyzantki radzieckiej miały miejsce w połowie maja 1944 roku. Pod Rąblowem oraz w czerwcu 1944 roku w Lasach Janowskich i Puszczy Solskiej. AK w zasadzie nie dążyła do tworzenia oddziałów partyzanckich, gdyż akcje dywersyjno-sabotażowe uważała za bardziej skuteczne, przynoszące mniej strat w ludziach i sprzęcie. Dopiero po wydarzeniach na Zamojszczyźnie (w listopadzie 1942 roku Niemcy rozpoczęli akcję wysiedleńczą na Zamojszczyźnie, gdzie spotkała się ona ze zbrojnym oporem ze strony Batalionów Chłopskich) zweryfikowano ten pogląd.
