Analiza utworu Wiesławy Szymborskiej ,,Niebo,, PILNE!!!

Wiersz liczy 6 strof,brak rymów,całość przypomina mowę potoczną,wersy są nieregularne,mają różną długość. Środki stylistyczne; epitety-sypkie,płynne,skaliste,rozpłomienione i lotne połacie nieba metafora-niebo owija mnie szczelnie paradoks-pułapka w pułapce,zamieszkany mieszkaniec,obejmowane objęcie W wierszu są rozważania o miejscu,w którym żyjemy.Według podmiotu lirycznego to niebo otacza wszystko,co żyje na ziemi.Wiersz wypełniają rozważania na temat nieba-to przestrzeń wspólna dla wszystkich,otwarta,nieograniczona.Charakterystyczne są słowa podmiotu lirycznego o samym sobie.Mówi,że jego znaki szczególne to "zachwyt i rozpacz"