W wsi, którego nazwy nikt nie zapamięta, mieszkała sobie zwykła nastolatka, była miła i uczynna, za to wszyscy ją kochali, lecz najbardziej obdarzała miłością ją babcia. Podarowała kiedyś wnuczce Iphona. Nastolatka tak polubiła telefon, i nigdy się z nim nie rozstawała. Od tego czasu wszyscy nazwali ją Dziewczynką od Iphona. Pewnego dnia mama powiedziała Dziewczynce od Iphona, że musi odwiedzić babcię, gdyż ta jest chora. Mama włożyła do torebki dziewczynki, sok caprio, nospę, jagodzianki, pomysł na kurczaka, i poprosiła dziewczynkę by ta zaniosła to babci. prosiła ją również, by szła i nigdzie się nie zatrzymała, i by szła główną drogą a nie skręcała do lasu. Dziewczynka od Iphona, nie posłuchała mamy i poszła przez las. Idąc słuchała muzyki ze swojego telefonu. Właśnie leciała Edyta Górniak "To nie ja byłam Ewą'. Gdy nagle nie wiadomo, skąd przed dziewczynką znalazł się jakiś mężczyna, w czarnym ubraniu. Zapytał Nastolatki gdzie idzie, a ona zapomniając o przestrgoach mamy wszystko mu wyśpiewała. Mężczyzna chciał okraść dziewczynkę i jej babcie. Szybko udał się do domu babci, a dziewczyna w tym momencie rozmawiała ze swoją koleżanką przez tel. Wpadł do domu babci, i zamknął ją do szafy, a sam zaczął okradać mieszkanie. Usłyszał kroki, i wskoczył do łóżka i zaczął udawać babcie. Dziewczynka od Iphona zaczęła rozmowę, gdy stwierdziła,że to nie jej babcia, mężczyzna ukradł jej telefon i ją samą zamknął w szafie. zaczął dalej okradać mieszkanie babci, lecz przyszedł do mieszkania kolega Dziewczynki od Iphona. Obezwładnił mężczyznę i zadzownił po polciję.
