Karolina to dziewiętnastoletnia,piękna dziewczyna o błękitnych oczach,pełnych ustach.Wysoka,zgrabna,zadbana.Dobrze się uczy,pomocna,wrażliwa i przyjacielska.Sądząc po opisie-ideał kobiety?A jednak nie. Karolina ma ogromny problem-rude włosy,poprzez co popadła w kompleksy.Dla jej przyjaciół to nic szczególnego,tylko kolor włosów.Jednak dla maturzystki to straszne.Na co dzień wydaje się być pogodna.Jednak to tylko pozory.Tak naprawdę boryka się z depresją.Nie umie zaakceptować samej siebie,nie patrzy w lustro.Nawet jej najlepsza przyjaciółka nie wie,co Karolina przeżywa. Dziewczyna czuje się samotna.Jej koleżanki mają już sympatie,cieszą się ogromnym zainteresowaniem chłopców.A on nie.Jest jej z tego powodu niezmiernie przykro,bo uwaza,że tego powodem są jej włosy. Tuż po przyjściu ze szkoły zamyka się w pokoju.Jedynym jej zajęciem jest nauka.Zrezygnowała z życia towarzyskiego odkąd będąc w jednym z klubów została przezwana "rudzielec".Ciągle wspomina ten dzień i tego przystojnego,młodego mężczyznę,który to powiedział. Jest młodą kobietą,a jej życie jest nudne.Kilkakrotnie chciała przefarbować swoje rude włosy,jednak nie miała odwagi,gdyż jej rodzice są surowi i niedorzeczne byłoby to posunięcie. W związku z Dniem Przedsiębiorczości w szkole Karoliny zjawia się wielu uczniów.Wśród nich wysoki,przystojny młodzieniec z blaskiem w oku.Karolina sprzedaje mu puszkę coli w sklepiku szkolnym.Zafascynowany wdziękiem i urodą Karoliny chłopak wylewa na siebie napój,po czym dziewczyna pomaga mu go zetrzeć z bluzki.Podczas chwilowej rozmowy okazuje się,że mają ze sobą wiele wspólnego.Obydwoje uwielbiają kryminały,dobre kino i sport.Zostają przyjaciółmi a potem parą.Karolina pewnego dnia pyta swojego chłopaka-Daniela: dlaczego zwróciłeś na mnie uwagę? A on odpowiada:urzekły mnie twoje przepiękne włosy,niepowtarzalny uśmiech i delikatność.Karolinę bardzo dowartościowały te słowa.Od tej pory nie wstydziła się już swojego wyglądu.Odkryła w sobie piękno.Była naprawdę szczęśliwa. Ale miałam wenę;D Licze na naj.:) Pozdr.:)
