Napisz o magicznym miejscu - o strychu (10 zdań lub mniej (8))

Tak, oczywistym był fakt, że jedyne drzwi, jakie znajdowały się w moim domu, prowadziły do miejsca tajemniczego. Dreszczyk emocji i zarazem grozy przechodził mnie zawsze, kiedy tylko wpatrywałam się w ich kasztanowe drewno. Usiadłam. Powoli przesunęłam palce po jedwabiście gładkiej powierzchni. "A jeśliby tam wejść?"- pomyślałam i wzdrygnęłam się. "To miejsce owiane jest tajemnicą, którą odkryć mogłabym...A jeśliby tak wejść na górę i uchylić drzwi? Tylko nieznacznie, niezauważalnie, przez chwilę... Wstałam i bosymi stopami lekko niczym anioł wspięłam się po kasztanowych schodach na górę. Zgodnie z obietnicą, leciutko uchyliłam skrzypiące drzwi i zajrzałam do środka. Ciemno. Pusto. Cicho. "Strasznie"- przebiegło mi przez myśl, jednak byłam zbyt blisko celu, by się wycofać. "Wejdź!"- nakazałam sobie, ale nogi odmówiły mi posłuszeństwa. Każda chwila dzwoniła mi w uszach, niczym tykanie zegarka. Tik, tak, tik, tak. Uchyliłam nieco bardziej drzwi. Tik tak tik, tak, jeszcze odrobinę. Tik... Z każdego pomieszczenia w moim domu najbardziej pamiętam skrzypiące drzwi, za którymi znajdowały się skarby. W dzieciństwie setki razy bawiłam się w piratów, za wszelką cenę pragnąc zdobyć ów skarb. Teraz, znajdowałam się w niewielkim pomieszczeniu, w którym jasno-niebieska niegdyś farba, teraz wypłowiałego koloru, spadała płatami na zakurzoną ziemię. Spojrzałam pod nogi i moim oczom ukazał się kufer, ten sam, który widziałam w snach. Z pośpiechem otworzyłam go, węsząc skarbu, a ciśnienie z każdą chwilą narastało coraz bardziej. Moim oczom ukazały się.... zdjęcia. Pożółkłe fotografie, puszących się dumnie arystokratek, rolników na polu, robotników w kopalniach, damach dworu na spacerach. "Znalazłam skarb"- pomyślałam- tysiąca ludzkich wspomnień... Wiem, że trochę za długo, ale poniosły mnie wodze fantazji:) Mam nadzieję, że pomogłam:) Pozdrawiam:)