śliwińki Dawidzie, pisanie mi nie idzie. Nie bądź burakiem i wykaż się smakiem, Przy odczytywaniu tych słów. Mózgu swego używasz dziwne konkursy wygrywasz aż brakuje mi tchu. Wkurzasz mnie co rusz w kieszeni nosisz nóż, Babcie przez drogę przeprowadzasz A mamusi pomagasz. Uczynki Twe wspaniałe w całej krasie i chwale opisuje zuchwale i brnę w to dalej. Dawidzie Śliwiński, Śliwą dalej zwany, gadasz jak opętany i z tego jesteś znany. Dziewczyny podrywasz Się z tym nie ukrywasz choć jesteś pewny siebie, w pokoju masz jak w chlewie. Te słowa późną nocą, nudząc się pisałem(-ałam) i przez Ciebie kolejną nockę zarwałem!(-ałam)
