a) Izabela Łęcka-typowa"salonowa lalka" nie była przyg. do realnego świata., wszyscy wszystko za nią robili.Nie odnajdywała się w rzeczywistości.Najczęściej marzyła i wyobrażała sobie jak to będzie.Nikt się dla niej nie liczył, skupiona tylko na sobie.W ludziach ciężko pracujących zauważała coś zabawnego i ciekawego, jakby byli aktorami w cyrku. Dla niej świat był banalny i prostolinijny. b)Łęcka często wspierała działalność charytatywną, bywała czasem na uroczystościach, lubiła nawet przeznaczać środki na ten cel. Zastanawiające jest tylko czy robiła to z chęci pomocy innym czy tylko dlatego aby pokazać się innym, bo tak wypadało. Nie widziała ona różnicy nie tylko między porami roku ale również między miejscami i zwyczajami. Stosunek Izabeli do Wokulskiego. Izabela nie liczyła się z jego uczuciami, manipulowała Wokulskim. Chciała aby on zajął się jej majątkiem.W jego towarzystwie rozmawiała w innym języku.Widziała w nim tylko pokornego sługę. Narracja: Powieść realistyczna.Autor chciał oddać skrupulatnie cechy ludzi, oddać wizje XIX wiecznej Warszawy, Powieść społeczna-reprezentanci różnych grup społecznych Narrator: bezoosobowy autorski czasem patrzy oczami Wolkuskiego na świat Warszawy Rzecki-narrator subiektywny
