Demokracja a dyktatura. Przeciwnicy demokracji uważają często, że najgorszą spośród jej wad jest powolność i brak skuteczności. Podział władz i skomplikowane wieloetapowe procedury sprawiają, że od zgłoszenia jakiegokolwiek pomysłu do jego realizacji mija bardzo wiele czasu. A często dzieje się jeszcze gorzej: do realizacji nigdy nie dochodzi, bo dajmy na to sprawa utknęła w którejś z niezliczonych parlamentarnych komisji albo w szufladach jakiegoś ministerialnego biurka. W Polsce od dawna mówi się na przykład o konieczności przeprowadzenia reprywatyzacji-lata mijają, zgłaszane są wciąż nowe projekty ustawy w tej sprawie, ale jakoś nic z tego nie wychodzi. Obrońcy demokracji zwracają z kolei uwagę, że powolność w życiu politycznym jest raczej zaleta niż wadą, bo pozwala uniknąć błędów, które często wynikają z nadmiernego pośpiechu. Co do skuteczności zaś uważają, że demokracja jednak całkiem nieźle radzi sobie z realizacją wyznaczonych celów, np. zachowania pokoju i bezpieczeństwa obywateli. A kiedy trzeba, potrafi działać naprawdę szybko i zdecydowanie – w XX wieku niewiele było wojen, z których państwa demokratyczne wyszłyby pokonane. Natomiast w państwach dyktatorskich najczęściej zdobytych przemocą i utrzymywanych dzięki wojsku i policji, w których rządzi jednostka lub grupa nie ma rywalizujących z nimi partii politycznych oraz parlamentu, dzięki czemu prawa człowieka często są łamane. O wszystkich sprawach rozstrzyga w praktyce wola dyktatora. Stanowi on prawa i może, kiedy tylko zechce, przyznawać lub odbierać funkcje państwowe członkom grupy oraz dowolnie dysponować pieniędzmi. Niektórzy zwracają jednak uwagę, że z punktu widzenia sprawności rządzenia dyktatura ma pewne zalety. Decyzje mogą być podejmowane szybko i natychmiast wdrażane w życie. Nie zapominajmy jednak, że wszystko zależy od sytuacji w danym kraju. Gdybym jednak miał wybierać pomiędzy życiem w kraju demokratycznym a dyktatorskim, wybrałbym kraj z ustrojem demokratycznym zważając na to, że władzę sprawuje społeczeństwo. ;]
