Biotechnologia jest nauką wykorzystującą procesy biologiczne na skalę przemysłową. Najczęściej ma ona zastosowanie w medycynie, produkcji żywności i rolnictwie. Użycie środków technicznych zwiększa efektywność i opłacalność produkcji. Biotechnologii nie należy mylić z inżynierią genetyczną. Metody z zakresu biotechnologii były wykorzystywane od tysięcy lat. Przykładowo: produkcja piwa jest procesem biotechnologicznym, w którym wykorzystuje się fermentację cukrów prostych przez bakterie. W wyniku niedostatecznej ilości tlenu, utlenianie jest niezupełne i następuje fermentacja. Obecnie nowoczesna biotechnologia ma do dyspozycji większe zasoby techniczne, dzięki czemu można wykorzystywać ją na skalę przemysłową. Stosowanie biotechnologii budzi jednak pewne obawy. Istnieje np. możliwość niekontrolowanego przepływu genów, mutacje itp. POWSTAWANIE PIWA : Kiełkowanie W pierwszym etapie produkcji piwa, jęczmień poddawany jest kiełkowaniu: ówcześnie oczyszczone ziarna jęczmienia moczy się w wodzie przez trzy dni, aż nie zaczną wydzielać enzymów, które później, po zmieleniu słodu i wymieszaniu go z wodą, zamienią skrobię w cukry proste. Słodowanie trwa zazwyczaj około tygodnia i gdy zachodzące w kadziach procesy chemiczne dobiegną końca, przystępuje się do suszenia. Uzyskana w ten sposób substancja nazywana jest słodem. Warzenie Gotowy słód ściera się na mąkę i zalewa ciepła wodą. Wytworzone podczas słodowania enzymy powodują przejście około 75% ekstraktu do roztworu. Następnie oddziela się część płynną, zwaną brzeczką, od części nierozpuszczalnej- wysłodzin. Uzyskaną brzeczkę gotuje się przez 2 godziny z dodatkiem chmielu, a następnie schładza się ją i dodaje drożdże. Fermentacja Podczas fermentacji drożdże powodują rozkład cukrów na alkohol i dwutlenek węgla. Wyróżnia się dwie zasadnicze techniki piwowarskie – dolną i górną fermentację. Fermentacja dolna przebiega w niskich temperaturach 7-12C i trwa od 7 do 10 dni; pod koniec procesu drożdże opadają na dno. Natomiast fermentacja górna przebiega w temperaturze 15-25° i trwa od 3 do 5 dni, a pączkujące drożdże zbierają się wraz z dwutlenkiem węgla na powierzchni brzeczki. Leżakowanie W tej fazie „młode piwo” podlega leżakowaniu. W przypadku piw otrzymanych przy zastosowaniu górnej fermentacji, okres leżakowania wynosi tydzień, natomiast w przypadku dolnej fermentacji, okres ten może wynosić nawet kilkanaście tygodni. Celem leżakowania jest przede wszystkim rozłożenie diacetylu, który powstał jako produkt uboczny fermentacji. W trakcie leżakowania piwo klaruje się, nasyca dwutlenkiem węgla i nabiera cennego bukietu. Filtracja Filtracja służy uzyskaniu odpowiedniej klarowności i oddzieleniu zawiesin. Najczęściej dokonuje się jej przy pomocy ziemi okrzemkowej. Niekiedy pomija się ten etap, w celu uzyskania specyficznej jakości trunku. PROSZE O NAJ!
