zad 2 Niemiecko-polska wojna celna - ekonomiczny konflikt pomiędzy Rzeczpospolitą Polską a Niemiecką Republiką Weimarską w 1925 roku. W styczniu 1925 wygasła niemiecka klauzula najwyższego uprzywilejowania wobec towarów państw Ententy, również z Polski. W czerwcu 1925 zakończyło się zwolnienie z cła sprzedaży produktów z Górnego Śląska (głównie węgla). Niemcy wstrzymały wtedy import węgla ze Śląska co spowodowało liczne straty w polskim handlu zagranicznym. Dodatkowo wszystkie towary eksportowane do Niemiec obłożono wysokim cłem. Przestały one więc być konkurencyjne na rynku niemieckim. Polska odpowiedziała podwyższeniem ceł na towary sprowadzane z Niemiec. Korzyści na wojnie celnej odniosły głównie Niemcy, ponieważ stanowiły ok. 40% polskiego eksportu. Kryzys wywołany wojną celną, był jednym z zapalników fali strajków i protestów, których wynikiem był zamach majowy w 1926 roku. Po 1926 Polska podjęła działania na rzecz uniezależnienia się od niemieckiego rynku zbytu. Gdy zbudowano magistralę kolejową łączącą Śląsk z Pomorzem, węgiel zaczęto sprzedawać do Skandynawii, co przyczyniło się do dynamicznego rozwoju portu w Gdyni.
