Rachunek sumienia z sądem porównuje się dla tego, ponieważ w obu tych przypadkach trzeba szczerze przyznać się do swoich grzechów. Sąd Boży jest sądem sprawiedliwym, w którym każdy kto chce się poprawić ma na to możliwość, sąd ludzki to sad zupełnie inny. Ludzie w takim sądzie są karani na kare więzienną lub w zawieszeniu.
Rachunek sumienia każdy katolik rozważa sam w swoim sercu przed przystąpieniem do sakramentu pokuty. Musi być on zupełny, żeby spowiedź była szczera i przyniosła pojednanie z Bogiem. Przed sądem też musimy wyznać prawdę nawet jeśli przez to przyczynimy się do skazania kogoś. Krzywoprzysięstwo, czyli niemówienie i zatajanie prawdy też jest karalne. W obu przypadkach należy więc rozważyć wszystko dokładnie i szczerze wyznać prawdę. Zatajając nasze grzechy w rachunku sumienie nie tylko siebie oszukujemy ale przede wszystkim Pana Boga. Bóg widzi wszystkie nasze grzechy i jest mu bardzo przykro jeśli coś przed Nim zatajamy. W sądzie ludzkim wyrok wydaje człowiek - sędzia. Przesłuchuje on świadków, ocenia zebrane dowody i na tej podstawie podejmuje decyzje. Czasami może wydać błędny wyrok, Bóg natomiast zawsze jest nieomylny i każdego sprawiedliwie osądzi.
