Takie o to zadanie z chemii: Wypisz skutki wybuchu bomby jądrowej. Dziękuje za zrobienie :)

`. wiele chorób aż do tej pory `. wielkie zniszczenie ludności ` . chemikalia które do dziś przeszkadzają ludzią w życie `. wielkie zniczczenia fauny i flory

Promieniowanie cieplne Fala uderzeniowa Kratery Skażenia promieniotwórcze Promieniowanie jądrowe

SKUTKI WYBUCHÓW JĄDROWYCH Promieniowanie cieplne Fala uderzeniowa-podobnie jak promieniowanie cieplne również jest przyczyną wielu zniszczeń, towarzyszących wybuchowi powietrznemu. Odbita fala uderzeniowa, podobnie jak fala pierwotna może powodować zniszczenia, gdyż wiatry związane z przejściem czoła fali uderzeniowej nawet w odległości przekraczającej 10 kilometrów od wybuchu 1-megatonowej bomby mogą wiać z prędkością przekraczającą 110 km/h. Jest zrozumiałe, że tak silne wiatry mogą powodować szkody związane z niszczeniem budynków, mostów, instalacji a także siać spustoszenia środowiskowe łamiąc drzewa czy zabijając ludzi i zwierzęta. Kratery- kolejne skutki ekologiczne wybuchów naziemnych a także wybuchów podziemnych mających miejsce na małej głębokości wiążą się z powstawaniem kraterów. W przypadku wybuchów naziemnych skutki te wynikają z faktu stykania się ognistej kuli z powierzchnią ziemi. W związku z wysoką temperaturą, jaka panuje w ognistej kuli, podczas zetknięcia się jej z podłożem następuje stopienie a następnie wyparowanie znacznych ilości skał, gleby i innych substancji znajdujących się w danym obszarze, które następnie zostają wciągnięte w kierunku kuli, tworząc wspomniany już komin wybuchu. Obliczono, że tylko 5% energii bomby 1-megatonowej może zamienić w parę 20 000 ton gleby, włączając ją tym samym w skład kuli ognistej. Skażenia promieniotwórcze- istnieją dwie zasadnicze drogi prowadzące do skażenia powierzchni ziemi substancjami promieniotwórczymi powstałymi w wyniku wybuchu bomby jądrowej. Jedna, na skutek wzbudzonej aktywności wywołanej wychwytem neutronów przez różne pierwiastki znajdujące się w ziemi lub morzu, zwłaszcza przez sód i mangan i druga, na skutek opadu, tzn. osiadania cząstek promieniotwórczych z utworzonej po wybuchu chmury. Zasięg i wielkość skażeń obu źródeł może się wahać w szerokich granicach, gdyż są one wypadkową takich czynników jak wydajność energetyczna i konstrukcja bomby, wysokość wybuchu, rodzaj terenu na którym miał miejsce wybuch oraz warunki meteorologiczne. Przy wybuchu powierzchniowym duże ilości ziemi, pyłu, gruzu i wody są w początkowej fazie wciągane do kuli ognistej. Tutaj ulegają w pierwszym etapie stopieniu lub wyparowaniu, a następnie zostają dokładnie wymieszane z produktami rozszczepienia i innymi resztkami bomby. Po dostatecznym ochłodzeniu, w wyniku kondensacji, produkty rozszczepienia zostają pokryte płaszczem z cząstek gruntu. W wyniku tego powstaje ogromna ilość małych cząstek skażonych materiałem promieniotwórczym. Po wybuchu bomby, skażone cząstki i kropelki stopniowo opadają na ziemię. Zjawisko to jest nazywane opadem promieniotwórczym. Opad z towarzyszącą mu nieodłącznie promieniotwórczością, która zanika w ciągu długiego okresu czasu jest głównym źródłem resztkowego promieniowania jądrowego. Opad jest zjawiskiem przebiegającym etapami przez pewien okres czasu. Skażone cząstki mogą opadać nawet wtedy, gdy chmura radioaktywna nie jest już widoczna. Na ogół największą część opadu stanowią duże skażone cząstki pyłu, które opadają z chmury - grzyba w niezbyt dużej odległości od miejsca wybuchu. Tego rodzaju opad określa się jako opad lokalny. Oprócz tego istnieje jeszcze inny rodzaj opadu, składający się z bardzo rozdrobnionych cząstek, które wnikają do stratosfery i pozostają tam zawieszone przez długi okres czasu. Cząstki te opadają niezmiernie wolno, a przed opadnięciem mogą przebyć tysiące kilometrów i osadzać się na rozległej przestrzeni. Jest to opad ogólnoświatowy. W jego skład wchodzą resztki z eksplozji jądrowych wszystkich typów.