Ryby to gromada kręgowców wodnych, obejmująca następujące podgromady: kostnopromieniste, spodouste, dwudyszne, tarczowce, trzonopłetwe i fałdopłetwe. Środowiskiem życia ryb może być strefa przybrzeżna i/lub głębiny ( jedynie dla niektórych gatunków). Środowiskiem życia ryb, kostnoszkieletowych (kostnopromiennych), pierwotnych były wody słodkie. Wypukliny o workowatej strukturze przedniej części przewodu pokarmowego stanowiły u nich rozwinięte płuca. Taka struktura dawała im możliwość oddychania powietrzem atmosferycznych w razie niedostatecznej ilości tlenu w wodzie lub wysychaniu zbiorników. Ich charakterystyczną cechą był szkielet silnie rozwinięty, o dobrym umięśnieniu. Dały one początek rybom dwudysznym i płazom. Obecnie jednak występują nieliczni przedstawiciele tych grup, gdyż już w karbonie trzonopłetwe i dwudyszne podlegały sukcesywnemu wymarciu. W Oceanie Indyjskim zidentyfikowano przedstawiciela trzonopłetwych - Latimeria. Nieliczne gatunki dwudysznych występują w słodkich wodach Południowej Ameryki, Australii oraz Afryki. Spodouste dzielą się na dwie zasadnicze grupy różniące się kształtem ciała. Do pierwszej grupy zaliczamy rekiny ryby o kształcie wrzecionowatym, typowym dla znakomitych pływaków.Do drugiej grupy - płaszczki, ryby o ciele silnie spłaszczonym grzbietobrzusznie. Są to ryby pływające stosunkowo wolno, prowadzące przydenny tryb życia. Dwudyszne charakteryzują się możliwością oddychania przy pomocy częściowo uwstecznionych skrzeli lub za pomocą pęcherza pławnego przekształconego w rodzaj płuca połączonego z przełykiem (stąd nazwa dwudyszne). Największe są ryby dwudyszne Afryki, przekraczając nieznacznie 2 m długości i osiągając blisko 400 kg masy ciała. Ryby dwudyszne Australii dorastają do 1,5 m, a amerykańskie do 1,2 m długości. Tarczowce -wymarła gromada. Ciało ich okryte było potężnymi płytami stanowiącymi osłonę głowy i tułowia, przy czym głowa dzięki ruchomemu połączeniu z tułowiem mogła wykonywać pewne ruchy w płaszczyźnie pionowej. Tarczowce miały chrzęstny szkielet osiowy oraz strunę grzbietową. Należały do nich zarówno gatunki duże, o długości do 10 m, jak i drobne, kilkunastocentymetrowe. Trzonopłetwe są to drapieżne ryby kostnoszkieletowe o płetwach osadzonych na długich trzonach o strukturze pięciopalczastej. Stąd też nazwa trzonopłetwe. Posiadały pęcherz pławny oraz skrzela a ich zęby pokryte były szkliwem. W podstawie czaszki trzonopłetwych znajdował się staw umożliwiający znaczne zwiększanie pojemności jamy gębowej. Fałdopłetwe -wymarłe ryby słodkowodne. Fałdopłetwe najpierw zamieszkiwały morza, później przystosowały się do życia w wodach słodkich. Do fałdopłetwych należą najstarsze znane szczątki żuchwowców. Wszystkie płetwy, poza ogonową, rozpięte były na masywnych kolcach, będących prawdopodobnie zabezpieczeniem przed innymi, większymi drapieżnikami.
