informacje na temat: Orszak Dionizosa NAj..;]

DIONIZJE, w staroż. Atenach święta ku czci Dionizosa; narodziły się z przeżycia świętości w stopniu nie spotykanym w innych obrzędach, z poczucia całkowitej spójni z bóstwem; w tym nurcie religijności powstały takie pojęcia, jak: ekstaza (gr. extasis), czyli niejako wyjście z siebie, entuzjazm (gr. enthousiasmos), czyli "ubóstwianie" wejście, włączenie się w bóstwo. Kult boga wina i natchnienia od początku miał charakter orgiastyczny, z czasem złagodzony; ku jego czci odbywały się burzliwe procesje, w których brały udział maski przedstawiające bóstwa ziemi i płodności; z orszaków tych powstały formy sceniczne: komedia, tragedia i dramat satyrowy. Obchodzono 4 święta: Dionizje Wielkie (Miejskie), wprowadzone na początku rządów Pizystrata z okazji pełni Księżyca w wiosennym miesiącu Elafebolion (marzec/kwiecień); poprzedzały je zimowe uroczystości Lenajów (grudzień) i Dionizje Małe (Wiejskie), obchodzone przez ludność osad attyckich w miesiącu Posejdeon (grudzień/styczeń) oraz obchodzone od 11 do 13 miesiąca kwiatów, Antesterionu (luty/marzec), zw. Antesteriami. Do programu uroczystości Dionizji Wielkich wprowadzono ok. 534 p.n.e. przedstawienia dram. w formie tragedii; wcześniej między 581 a 561 na orchestrze świętego okręgu Dionizosa z okazji Lenajów urządzono w Atenach pierwsze przedstawienie dram. w formie komedii. Sakralny dramat w mitol. oprawie, z niedopowiedzeniami (jak przystało na misteria), ukazał w teatrze Eurypides (Bachantki).