W Soplicowie jak zwykle pieknie ... wlansie zaczela sie wiosna kwiaty zaczynaja kwitnac , a dzrewa nabieraja swoich wspanialych kolorow.. Przyjechalam tu wlasnie przed chwile w samo poludnie na ten wspanaly dwor otoczony pieknymi polami i lasami w okolo . wybralam sie tutaj by podziwiac ten piekny krajobraz i kto wie moze i nawet kogos spotka. Dzien zapowiada sie calkiem pozytywnie ptaszki spiweaja , a slonce razi tak mocno , ze swiat wydaje sie zupelnie inny niz kiedykolwiek .. Po chwili rozmyslan i westchnien wybralam sie do srodka domu , chyba prawei nic sie tam nie zmienilo od kad Tadeusz tam przyjechal .. wlasnie wybila godzina 14.00 i wspanialy zegar , ktory wisial na scianie salonu rozpoczal bic i grac hymn Polski .. Zawsze mi sie on podobal jest taki stary , koloru ciemnobrazowego , z lewego boku powoli juz odpada farba , ale mysle , ze da sie go jeszcze uratowac ... w nastepnym pokoju spogladajac za okno tak samo jak w ksiazce dostrzeglam przepiekny ogord... pelen niesamowitosci . Widac bylo , ze wszystko powoli zaczyna juz kwitnac bo zapach kwiatow dochodzil az do mieszkanai . Spogladajac w glab ogordu dostrzeglam Zosie , lecz tym razem nie byla tam plocha jak gdy dostrzegl ja Tadeusz . Podeszla do mnie i zaczelysmy rozmawiac nastepujaco ... Witam Cie Saro widze ze wkoncu wybralas sie do Soplicowa ..;P Nie wiedzialam skad zna moje imie ale natychmiast jej odpowiedzialamn Witaj Zosiu milo Cie poznanc tak wiele o tobie slyszalam ...;P Wziela mnie za reke i oprowadzila po ogrodzie , chwalac sie , ze to wszystko to jej zaluga ... Chwile nie trwalo gdy spotrzeglam , ze dobija godzina 15.00 , a ze ja nie mialam za duzo czasu szybko sie z nia pozegnalam i wyszlam ... teraz jadac juz do domu w powozie uprzezonym w piekne czrne konie rozmyslam i zastanawiam sie czy to byl sen czy moze to bylo na prawde ...;P Licze na Maxa..;P
