Gdy jestem chora nie użalam się nad sobą. Jestem silna, dzielna i twarda i taką chcę pozostać nawet w obliczu cierpienia. Jednak to nie fizyczny ból wdziera w mój umysł czarną rozpacz, gdyż od takiego można z łatwością uciec. To mentalne rozdarcie czyni mnie więźniem własnego wnętrza. Gdy jestem opuszczona i samotna nie ma nikogo, kto uchroniłby mnie od ponurych myśli i ciemnych zjaw w kącie pokoju. Przerażają mnie, ale gdy zamknę oczy ciche szepty natychmiast wyrywają mnie z letargu i pustoszą moje serce. Znikają bariery, nie ma już nikogo, kto chciałby mi pomóc, kto mógłby to zrobić. Do czasu, gdy jasne światło wleje się do pokoju i rozproszy lęki nagromadzone w sercu.
Każde dziecko chce spędzać wolny czas z przyjaciółmi.Czasami jednak gdy zachorujemy nie mamy na to wpływu.Choroba jest bardzo złym okresem w życiu dziecka.To nic że przez jakiś czas nie będziemy chodzić do szkoły .Uwierzcie , że lepiej nie opuszczać żadnego dnia w szkole ,gdyż nauka jest bardzo potrzebna i gdy nie będziemy na bierząco będziemy mieli problemy na egzaminach.Rodzice karzą nam siedzieć w domu i się kurować,aby jak najszybciej wrócić do zdrowia . Gdy moi koledzy chcą abym poszedł zagrać z nimi w piłkę nożną albo uprawiać inne sporty muszę im odmówić z powodu choroby.Czuję się wtedy źle , bardzo się nudzę,nic nie sprawia mi radości . W tym czasie choroba jeszcze bardziej utrudnia nam życie. Gdy jednak wyzdrowieje ważne jest aby jak najwięcej czasu spędzać na świeżym powietrzu i budować przyjaźń i poparcie z przyjaciółmi. Sory za błedy interpunkcji jezeli ich sie doszukasz. to czego nie potrzebujesz porostu napisz bez tego.
