1. Małgorzata Musierowicz 2. "Tygrys i róża" 3. Epika 4. Powieść 5. Ida, Pulpecja, Gabrysia, Natalia, Filip, Laura, Róża, Fryderyk 6. 1. Rywalizacja pomiędzy Idą a Pulpecją. 2. Problemy Gabrysi. 3. Natalia rozstaje się z Filipem (nie może dojść do ładu). 4.Laura czuje się odrzucona przez rodzinę. 5.Laura postanawia odnaleźć ojca. 7. "Tygrys i Róża" to kolejny "odcinek" przygód państwa Borejków oraz "krewnych i znajomych Królika". Książka, wbrew tytułowi prawie w całości poświęcona Tygrysowi, opowiada losy młodziutkiej Laury Borejko. Ta młoda buntowniczka czuje się kompletnie niezrozumiana i odrzucona. Nie mając innego wyjścia wyrusza na poszukiwania swojego ojca. Przyznam szczerze, że "Tygrys i Róża" pomimo tego, że jest numerem 13 w serii Jeżycjady, jest moją ulubioną częścią sagi Borejków. Chyba ze względu na główną bohaterkę. Żadna inna postać z Jeżycjady nie była mi tak bliska. Nosi nawet moje ulubione imię - Laura. Niestety, nie wszyscy łączą się w mojej sympatii do niej. Przez większość ludzi Tygrys uważana jest za dziecko rozkapryszone, zgnuśniałe i pyskate. Mało kto dostrzega, że Laura to po prostu bardzo wrażliwa nastolatka. Ona wszystko czuje sto razy mocniej niż jej rówieśnicy. Dlatego tak łatwo ją zranić. Tak naprawdę jest tylko inteligentną, delikatną istotą, która zagubiła się w otaczającej ją rzeczywistości. Choć szczerze przyznaję, że imponuje mi jej zadziorność, bezpretensjonalność oraz życiowa zaradność i odwaga. Oprócz wnikliwego studium duszy zbuntowanej nastolatki, autorka zawarła w książce mnóstwo ciepła i czaru wpisanego w rodzinne życie Borejków. Bo Borejkowie nie są taką zwykłą rodziną. Każdy jej członek to wielka indywidualność, mimo to potrafią się nieźle zgrać. Wiedzą, że zawsze mogą na sobie polegać. Niejeden czytelnik mógłby pozazdrościć serdecznej atmosfery panującej w ich domu, zawsze otwartym dla gości. Myślę, że "Tygrys i Róża", jak każda część sagi rodu Borejków, zasługuje na miano kultowej. Przez kilkadziesiąt już lat pani Musierowicz wprowadza kolejne pokolenia polskiej młodzieży w dorosłe życie. W swych książkach daje nam mnóstwo szczerych i trafnych rad i wskazówek. Na pewno była i jest ona życiową przewodniczką dla rzeszy ludzi, którzy czytają jej powieści. Dzięki urokowi bijącemu z jej książek oraz niezwykłemu darowi opisywania wielkich problemów w prosty sposób, na długo pozostanie ona ulubioną autorką młodych Polaków. Sama bardzo często wracam do jej książek w dorosłym już życiu i próbuje zaszczepić sympatię do nich dzisiejszym dzieciom. Bo właśnie tak działa magia jej książek - przekazywanych przez rodzicom następnym pokoleniom. Gorąco zachęcam do przeczytania "Tygrysa i Róży" i zagłębienia się w cudowny świat dobrych i szczerych ludzi.
