Promień jednobarwny - monochromatyczny przechodząc przez pryzmat ulega dwukrotnemu załamaniu przy podstawie pryzmatu. Światło białe przechodzące przez pryzmat ulega rozproszeniu - dyspersji na składniki barwne: od czerwonego (o największej długości fali) do fioletowego (o najmniejszej długości fali). Barwną wstęgę światła białego otrzymanopodczas rozszczepienia światła białego. Widmo światła białego jest widmem ciągłym. Barwy widma światła białego: fioletowa 0,4-0,45μm niebieska 0,45-0,49μm zielona 0,49-0,56μm żółta 0,56-0,59μm pomarańczowa 0,59-0,61μm czerwona 0,61-0,70μm
Światło białe to mieszanina barw, od czerwieni do fioletu. Czerwień ma najdłóższą falę, dalej w widmie leżą: pomarańczowe (krótsze), żółte (jeszcze krótsze), zielone, niebieskie i najkrótsze - fioletowe (czasem zwane fiołkowe). Oczywiście w widmie białego światła występują barwy pośrednie, dlatego wstęga wygląda, jakby poszczególlne jej składniki przechodziły w siebie płynnie. Takie widmo nazywa się widmem ciągłym, Występują również w nim składniki dla oczu niewidzialne. Po raz pierwszy za pomocą pryzmatu rozszczepienia dokonał Newton już w roku 1672. Rozszczepienie (tęczę) obserwujemy po burzy, a w pracowni dokonamy go za pomocą pryzmatu; zjawisko to powstaje na skutek różnych prędkości rozchodzenia się poszczególnych barw (świateł) w ciałach przezroczystych, tylko w próżni wszystkie światła barwne (wszystkie fale elektromagnetyczne) rozchodzą się z tą samą prędkością (300000 km / sek.). Zakresy długości fal dla poszczególnych barw w przybliżeniu wyglądają tak: czerwień od Ok. 0,6 do 0,8μm (mikrometra) barwa pomarańczowa od Ok. 0,59 do 0,6μm żżółta od Ok. 0,56 do 0,59μm zielona od Ok. 0,49 do 0,56μm niebieska od Ok. 0,45 do 0,49μm fioletowa od Ok. 0,4 do 0,45μm Jak widać, barwy leżą w zakresach pewnych długości fal, nie są ściśle określonymi, dlatego mówimy tu o przedziałach długości fal. Ogólnie - światło widzialne do częstliwości w przedziale od Ok. 750 teraherców (3 *10^8 / 4 *10^-7) - fiolet, do Ok. 375 teraherców - czerwień.
