opis przyrody w panu Tadeuszu przymiotnikami

Epitety -słońce całe zaczerwienione,jak zdroweoblicze gospodarza -słońce nad nim czerwone jak pożar na dachu -długie,wypukłe pagórki -majowa słoneczność -kilka puklów swiatłych,rozwitych warkoczy -pomiędzy kukurydzy złocistymi laski,i angielską trawicą posrebrzaną w paski,i zczerym koralowym i zielonym ślazem,których kształty i barwy mieszały się razem   Metafory -już pomrok mglisty,napełniajac wierzchołki i gałęzie drzewa,cały las wiąże w jedno   Personifikacje z animizacją -i po ciemnozielonym,świeżym,wonnym sianie,rozpływały się złote,migające pręgi z otworu czarnej strzechy -i słońce usta sennych promykiem poranka drażni,jak dziewczę kłosem budzące kochanka -jarzębiny ze świeżym pasterskim rumieńcem,leszczyna jak menada z zielonymi berły,ubranymi jak grona,w orzechowe perły -brzoza biała kochanka z małżonkiem swym grabem   Personifikacje -tu kapusta sędziwe schylając łysiny,siedzi i zda się dumać o losach jarzyny -gdzieniegdzie otyłego widać brzuch harbuza,który wtoczył się jak gość między buraki czerwone -i powietrze stało głuche,milczące,jakby z trwogi oniemiało,wierzby i topole biły czołem,długimi kręciły ramiony   Animizacje -krągły słonecznik licem wielkim,gorejącym,od wschodu do zachodu kreci się za słońcem   Myślę,że choć trochę pomogłam.Pozdrawiam 1971