1. (schenat -- rys.) Opis: Neutron (n) uderza z odpowiednią energią w jądro pierwiastka rozszczepialnego (np. U-235). Jądro to rozpada się na 2 mniejsze jądra (2 lżejszych pierwiastków) oraz 2 lub 3 neutrony. Czyli z 1 neutronu "powstały" 2-3 neutrony -- nastąpiło powielenie ilości neutronów. Jednocześnie przy każdym rozpadzie jadra zachowana jest zależność mas -- suma mas obu powstałych jąder oraz 2 lub 3 powstałych neutronów, pomniejszona o masę neutronu uderzajacego w jądro, musi być równa 235, tzn. masie wyjściowego jadra uranu, np. dla pierwszego rozpadu na schemacie: 235 (U) + 1 (n) = 90 (Sr) + 144 (X) + 2 (n) Każdy z tych 2 lub 3 neutronów (pomijając pewne niewielkie straty) uderza w kolejne 2 lub 3 jądra U-235, rozszczepiając każde z nich podobnie -- na 2 lżejsze jądra (niekoniecznie takie same jak w poprzednim rozpadzie) i znów 2 lub 3 neutrony. Z pierwotnego neutronu mamy więc teraz od 4 do 9 nowych neutronów (w zależności od ich ilości otrzymanej w każdym z tych 3 rozszczepień). To powielenie następuje więc lawinowo -- to jest własnie owa reakcja łańcuchowa, gdzie lawinowo rośnie ilość powstających neutronów. 2. Najprostszy przykład dyfrakcji -- to rozszczepienie światła odbitego przez oświetloną silnym jego strumieniem płytę CD (-- oczywiście jej warswę z zapisem) i skierowanie go np. na ścianę: widzimy kilka oddzielnych plam światła (przy okazji rozszczepionego "tęczowo" na barwy). Jeszcze bardziej precyzyjny i spektakularny efekt siatki dyfrakcyjnej uzyskamy z użyciem światła laserowego, którego źródło obecnie bardzo łatwo znaleźć -- np. są miniaturowe lasery we wskaźnikach prezentacyjnych (czy nawet długopisach): wtedy otrzymujemy na ścianie kilka bardzo wyraźnych i ostrych plamek światła ugiętego, tym razem bez rozmycia i bez rozszczepienia (światło jest idealnie monochromatyczne). Płyta CD zachowuje się dokładnie tak samo, jak siatka dyfrakcyjna, dajac precyzyjne odbicie zerowego rzędu i kilka symetrycznych względem niego odbić ugiętych (1,2...itd. rzędu). W zależności od kata padania i miejsca na płycie praktycznie można uzyskać w tych warunkach bez problemu 5 do 7 odbić. Oczywiście w pracowni szkolnej można posłużyć się profesjonalnym laserem szkolnym, z silniejszym strumieniem światła.
