Niezapomniany dzień mojego życia . Kartka z pamiętnika :)

Pewnego dnia poszedłem z kolegą Marianem do sklepu. Było ciepło więc nie zakładalismy bluzek. Po drodze jednak zobaczyły nas mohery i zaczęły krzyczeć, że parada równości to obraza religi. Marian się wkurzył i się rozpłakał, pobiegł do domu. Wrócił z basebalem. Mohery stały się przeszłością. To była niezapomniana przygoda, chciałbym to przeżyć jeszcz z pół raza.    

05.09.2010r.   Drogi Pamiętniku! Dzisiejszy dzień zapowiadał się dość nudno. Monotonne śniadanie i szkoła. Jeszcze nie wiedziałam co mnie tam czeka. Idąc tą samą drogą co zawsze około godziny siódmej trzydzieści napotkałam bardzo, ale to bardzo przystojnego chłopaka. Miał brązowe włosy i był dość wysoki. No na pewno wyższy ode mnie. Miał na sobie jeansy i niebieską koszulkę. Nie mogłam od  niego oderwać wzroku.  Przyśpieszyłam tempo by być bliżej i móc się przyjżeć dokładniej. Chłopak chyba najwyraźniej zobaczył, ze bacznie mu się przyglądam, więc spojrzał na mnie dziwnym wzrokiem i poszedł dalej. Byłam już pod szkołą, kiedy zaczaiłam, ze on skręca do naszej szkoły. Nie mogłam uwierzyć w to co się dzieje. Czyżby to był ten nowy o którym wspominała nam nasza wychowawczyni ? Zaciekawiona czekałam pod klasą na pierwszy dzwonek. Wchodząc niestety nie zauważyłam go w klasie. Gdy już straciłam nadzieję rozległo się pukanie do drzwi. To on! na jego widok poczerwieniałam i głupio się uśmiechnęłam. Okazało się, ze nazywa się Tomek i będzie z nami chodził juz do końca gimnazju. Wkońcu moje sny o pięknym księciu z bajki się ziściły. Na dziś pamiętniczku już kończę. Dobranoc.