Ernest Rutherford odkrył składnik atomów, mianowicie jądra atomowe. Od razu jednak stwierdzono, że nie mogą być one niepodzielnymi składnikami materii, jako że radioaktywne jądra emitują elektrony oraz inne, dodatnio naładowane i znacznie cięższe cząstki, nazwane protonami. Przyjęto zatem model atomu składającego się z dwóch rodzajów cząstek elementarnych - elektronów i protonów i pogląd taki utrzymywał się całkiem długo. N.H. Bohr. opisał swój model budowy atomu wodoru. Oparł swój model na pewnych postulatach. Pierwszy: moment pedu elektronujest równy (h kreślone – stala Plancka h podzielona przez 2π). Tylko na orbicie zgodnej z tym postulatem, elektron nie promieniuje. Drugi postulat: Różnica energii elektronu na dwóch sąsiednich orbitach jest równa stała Plancka pomnożona przez czestotliwosc fali promieniowania. Postulat ten tłumaczy tzw. widmo atomowe. Dalsze orbity zawierają więcej elektronów niż bliższe, co tłumaczy chemiczne własności pierwiastkow. Elektron może przemieszczać się pomiędzy poszczególnymi orbitami dzięki emisji lub pochlanianiu fotonow. Jego założenia stały się podstawą mechaniki kwantowej.
