Często przez utwory przewijał się motyw nieszczęśliwej miłości. Bohaterowie utworów są rozdarci między dwoma skrajnymi uczuciami, a każde rozwiązanie przynosi negatywne skutki. Motyw miłości barokowej zawarł w swoim sonecie ,, Cuda miłości ' Jan Andrzej Morsztyn. Podmiot liryczny jest nie może egzystować bez ukochanej, a z kolei jej obecność sprawia mu niewysłowiony ból. Zadaje sobie mnóstwo pytań, w których jest sporo sprzeczności. Lubuje się w swoim cierpieniu, mimo że przynosi mu ono wiele bólu i niszczy go wewnętrznie. Środki stylistyczne : pyt retoryczne : "Jak żyję, serca już nie mając" , "Czemu wysuszyć ogniem nie próbuję płaczu? ', paradoks : "Żyję, serca już nie mając, Nie żyjąc ogień w sobie czuję" kontrast : 'Karmię frasunkiem miłość” epitety : ' próżnym błądzeniem ', ' głód cudzy ', ' zmyślonym weselem, ' etc. etc.
w jaki sposób o miłości pisali poeci barokowi. podaj środki stylistyczne za pomocą których przedstawiali to uczucie
Odpowiedź
Dodaj swoją odpowiedź