Podaj 5 przykładów ciał stałych i gazowych i jak nazywa się proces porowania ciała stałego .

napisałam tylko ciał stałych     1  Wstęp Fizyka ciała stałego jest jednym z najbardzej obszernych działów fizyki. Obejmuje swym zakresem strukturę materiałów (krystaliczną lub anizotropową), ich właściwości mechaniczne (takie jak sprężystość i plastyczność), termodynamiczne, elektromagnetyczne, optyczne, akustyczne... Niektóre z tych tematów były już poruszane w poprzednich wykładach, tu więc omówimy pokrótce tylko możliwe wewnętrzne struktury ciał i ich właściowości elektromagnetyczne. 2  Struktura kryształów Ciała ujawniają swoją strukturę dyskretną dopiero przy bardzo dużych powiększeniach. Początkowo wiedza o wewnętrznej budowie ciał była zdobywana dzięki wysiłkowi rzemieślników, np. szlifierzy diamentów. Bardziej szczegółowe informacje udało się zdobyć dopiero po odkryciu promieni X, które przenikały przez ciała i miały wystarczająco małą długość, by dawać interesujące obrazy dyfrakcyjne. Wtedy okazało się również, że idealne, modelowe kryształy, zdarzają się nadzwyczaj rzadko, a bardzo wiele interesujących właściwości fizycznych przejawia się dzięki ich defektom. Najczęściej systematyzuje się defekty ze względu na ich wymiar. I tak, mamy defekty: 1.       0-wymiarowe, czyli defekty punktowe: wtrącenia obcych atomów albo na miejsce atomów sieci albo w pozycje międzywęzłowe, braki atomów w ich właściwych pozycjach w sieci krystalicznej (czyli tzw. wakansje); defekty punktowe mogą tworzyć agregaty, np. wytwarzając pustki lub też tworząc inne, nawet skomplikowane, struktury; 2.       1-wymiarowe, czyli defekty liniowe: są to dyslokacje (które dzielimy na śrubowe i krawędziowe) i dysklinacje; w największej mierze za plastyczne właściwości kryształów odpowiedzialne są właśnie te defekty; 3.       2-wymiarowe, czyli tzw. błędy ułożenia (np. bliźniakowanie płaszczyzn krystalicznych) i powierzchnie styku w polikryształach; 4.       3-wymiarowe, czyli pustki, szczeliny, duże skupiska wtrąceń obcych atomów. Zazwyczaj ciała stałe mają naturę polikrystaliczą, czyli składają się z maleńkich kryształków, nie zawsze pasujacych do siebie idealnie. Zdarzają sie również ciała amorficzne, czyli bez dalekiego uporządkowania atomów. Dobrym i interesującym przykładem nowego rodzaju materiałów są fullereny, cudowne dzieci z ostatnich lat fizyki materiałów. Są to struktury o rozmiarach nanometrycznych (1nm=10−9m). Jak to jest niewielki rozmiar pokazuje Rys. 1, gdzie porównuje się m.in. rozmiary atomów z rozmiarami włosa.