wymień zasady pisowni wyrazów z " ó ',   ' u,  '  ' rz ',  i '  ż '

Przez u pisze się zdrobniające lub spieszczające zakończenia: -uchny, -uni, -usi, -utki, np.: malusi, calutki, -uchna, np.: córuchna, -ulo, -ulek, -ula, np.: matula, babulka, -unio, -unia, np.: Ewunia, dziadunio, -us...ka, -us...ko, np.: staruszek, dzbanuszek, -uś, usiu, np. tatuś, Jaruś Podobnie u stawiamy w zakończeniach lekceważących, pogardliwych: -uch, -ucha, np.: leniuch, pastuch, -us, np. dzikus Przez u piszemy również zakończenia: -un, -unka, np.: opiekun, piastunka, -ulec, np.: hamulec   Wyraz piszemy przez ó jeżeli w innych formach tego wyrazu (lub w wyrazach pokrewnych) ó wymienia się na o lub e. Np.: ból - boli, dróżnik - droga, szósty - sześć. Wyjątki od tej reguły: knuć, snuć, psuć. Mimo wymiany u na o pisze się też u w zakończeniach: -unek (np.: ładunek, rysunek, rachunek), -uję, -ujesz... (np.: ładuję, rysuję, rachuję). Zawsze pisze się ó w zakończeniach: -ów (zakończenie nazw miejscowości), np. Kraków, Głogów; -ów (końcówka dopełniacza liczby mnogiej), np.: domów, latawców; -ówna, np.: Paluchówna, Krystkówna; -ówka, np.: widokówka, żarówka. Pamiętajmy o wyjątkach: zasuwka, skuwka, odkuwka, okuwka, zakuwka. Ó na początku wyrazów piszemy wyłącznie w następujących przypadkach: ósmy, ósemka, ów, ówczesny, ówdzie, ócz, ód (od słowa oda), ós. Na końcu wyrazów ó nigdy nie występuje. W niektórych przypadkach piszemy ó mimo braku wymiany na o, e, np.:góra, chór. Jest to pisownia oparta na dawnej wymianie tych wyrazów, często zachowanej w języku rosyjskim, np.: góra - gora, chór - chor.     Wyraz piszemy przez ó jeżeli w innych formach tego wyrazu (lub w wyrazach pokrewnych) ó wymienia się na o lub e. Np.: ból - boli, dróżnik - droga, szósty - sześć. Wyjątki od tej reguły: knuć, snuć, psuć. Mimo wymiany u na o pisze się też u w zakończeniach: -unek (np.: ładunek, rysunek, rachunek), -uję, -ujesz... (np.: ładuję, rysuję, rachuję). Zawsze pisze się ó w zakończeniach: -ów (zakończenie nazw miejscowości), np. Kraków, Głogów; -ów (końcówka dopełniacza liczby mnogiej), np.: domów, latawców; -ówna, np.: Paluchówna, Krystkówna; -ówka, np.: widokówka, żarówka. Pamiętajmy o wyjątkach: zasuwka, skuwka, odkuwka, okuwka, zakuwka. Ó na początku wyrazów piszemy wyłącznie w następujących przypadkach: ósmy, ósemka, ów, ówczesny, ówdzie, ócz, ód (od słowa oda), ós. Na końcu wyrazów ó nigdy nie występuje. W niektórych przypadkach piszemy ó mimo braku wymiany na o, e, np.:góra, chór. Jest to pisownia oparta na dawnej wymianie tych wyrazów, często zachowanej w języku rosyjskim, np.: góra - gora, chór - chor.

Rz piszemy, gdy w wyrazach wymienia się na r, np.: rowerzysta - rower, na komputerze - komputer, dworzec - dworca. Rz piszemy w zakończeniach wyrazów: arz erz mierz mistrz np.: bramkarz, pisarz, harcerz, rycerz, ciśnieniomierz, Sandomierz, burmistrz, zegarmistrz. Rz piszemy po spółgłoskach: b, p, d, t, g, k, ch, j, w, np.: brzeg, brzoza, przebój, sprzedawca, drzewo, modrzew, trzeba, patrzeć, grzyb, pielgrzym, chrzan, chrząszcz, spojrzeć, ujrzeć, wrzesień, wrzeciono. Wyjątki: wyrazy: bukszpan, gżegżółka, kształt, kszyk (nazwa ptaka), piegża (nazwa ptaka), pszczoła, Pszczyna, pszenica, pszenżyto, w przymiotnikach zakończonych na: - szy, - ejszy, np.: lepszy, nowszy, najlepszy, najnowszy, ładniejszy, mocniejszy, najładniejszy, najmocniejszy. Ż piszemy, gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: g, dz, h, z, ź, s np.: książka - księga, wstążka - wstęga, mosiężny - mosiądz, pieniążek - pieniądz, drużyna - druh, watażka - wataha, każę (coś zrobić) - kazać, mażę (po czymś) - mazać, przerażenie - przerazić, zamrażać - mroźny, mróz, bliżej - blisko, niżej - nisko. Ż piszemy w wyrazach zakończonych na: - aż, - eż np.: pejzaż, witraż, młodzież, odzież. Ż piszemy po literach: l, ł, r, n, np.: lżej, ulżyć, małże, małżeństwo, rżysko, rżenie, rewanż, oranżada.     U piszemy w zakończeniach rzeczowników: un unek uchna uszka uszek uch us usia zwiastun, podaruek, córuchna, staruszka, łańcuszek, maluch, raptus, mamusia. U piszemy w czasownikach zakończonych na: uj ujesz uje np.: maluję, malujesz, maluje, wędruję, wędrujesz, wędruje. U piszemy w czasownikach typu: czuć, kuć, kłuć, pruć, snuć, np.: czuje, kuję, kłuję pruję, snuję. Ó piszemy, gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: o, e, a np.: stół - stoły wiózł - wiozę trójka - troje przyjaciółka - przyjaciel niósł - niesie siódmy - siedem skrót - skracać mówić - mawiać powtórzyć - powtarzać Ó piszemy w wyrazach zakończonych na: - ów, np.: Julianów Tarłów Opatów z lasów chłopców Ó piszemy w wyrazach zakończonych na: - ówka, np.: łamigłówka pocztówka złotówka Wyjątki: skuwka, wsuwka, zasuwka. Ó piszemy w wyrazach zakończonych na: - ówna, np.: Nowakówna Kucówna Ó piszemy na początku wyrazów: ósemka, ósmy, ów, ówczesny, ówcześnie,ówdzie.

Wymień zasady pisowni wyrazów z ó u rz ż ch h. Najlepiej w punktach. POMOCY

Wymień zasady pisowni wyrazów z ó u rz ż ch h. Najlepiej w punktach. POMOCY...

Wymień znane Ci zasady pisowni wyrazów z "rz" i "ż" Podaj przynajmniej po dwa przykłady Pamiętaj o wyjątkach!

Wymień znane Ci zasady pisowni wyrazów z "rz" i "ż" Podaj przynajmniej po dwa przykłady Pamiętaj o wyjątkach!...

wymień znane ci zasady pisowni wyrazów Rz ż

wymień znane ci zasady pisowni wyrazów Rz ż...

zad 6 wymień znane ci zasady pisowni wyrazów Rz ż

zad 6 wymień znane ci zasady pisowni wyrazów Rz ż...

wymień zasady pisowni wielką i małą literą wyrazów: tatrzańskich bieszczadzkich górze pomoże pomorskiego kaszuby

wymień zasady pisowni wielką i małą literą wyrazów: tatrzańskich bieszczadzkich górze pomoże pomorskiego kaszuby...