opoisz dzięcioła brazylijskiego

Ptak wielkości kosa lub szpaka. Czoło jasne, czapeczka czarna, potylica u samicy czarna, u samca czerwona. Na skrzydłach duża biała plama i czerwone podbrzusze.   Lasy wysokopienne mieszane, tereny parkowe, sady   Rozród: Od przedwiośnia aż do maja samce bębnią na suchych gałęziach aby oznaczyć teren i zwabić samicę. Zazwyczaj dzięcioły wykuwają co roku nową dziuplę, poświęcając temu wiele tygodni pracy. Umiejscowienie dziupli jest zwykle na wysokości 2-5 m., a jej średnica wynosi 45-55 mm. Pod koniec kwietnia samica składa 4-6 białych jaj, które wysiaduje na zmianę z samcem. Wysiadywanie trwa 12-13 dni, a młode opuszczają dziuplę po 20-28 dniach. Tryb życia: Rzadko widać go na ziemi, najczęściej na pniach drzew albo słupach. Penetrując drzewo, wspina się zgrabnie po pniu i zwykle przebywa wysoko nad ziemią. Po lęgach żyje samotnie, ale zimą często towarzyszą mu stada koczujących sikor.     Pożywienie: Latem głównie owady, a zimą nasiona. W poszukiwaniu korników odkuwa systematycznie korę i wydobywa larwy swym robakowatym językiem zakończonym haczykami. Niekiedy plądruje też skrzynki lęgowe rozkuwając je dziobem. Wiosną wybija wokół pnia dziury i spija wyciekające z nich soki. Zimą zakłada kóźnie, w których rozkuwa szyszki.