Opisz kościół Sw. Andrzeja  w Krakowie

Złożona z krótkiego (jednoprzęsłowego) trójnawowego korpusu, transeptu oraz prezbiterium zamkniętego apsydą. (...) Nad nawami wznosiły się empory, które obiegając wnętrza wież kończyły się w bocznych ramionach transeptu. Nawę środkową od bocznych odgradzają filary arkadowe (pochodzące raczej z okresu baroku), pozostające w bezpośrednim związku z lizenami u ścian bocznych, w tęczy i przy ścianach obu wież. (...) Wnętrze posiada wystrój całkowicie barokowy. Kościół św. Andrzeja w Krakowie, przy ulicy Grodzkiej, jest świątynią zbudowaną w stylu romańskim około 1100 roku z fundacji palatyna Sieciecha na terenie ówczesnej osady Okół. Jest to kościół z dwuwieżowym masywem zachodnim (Masyw Zachodni Masyw Zachodni (Weswerk) tj. silnie rozbudowana partia wejściowa kościoła od zachodu złożona z krótkiej nawy poprzecznej z wieżyczkami po bokach i często mieszcząca w centrum lożę dla władcy, zwieńczoną na zewnątrz wieżą na planie kwadratu (czyli kościół jest orientowany na linii wschód - zachód tzn. absyda wskazuje kierunek wschodni - partia wejściowa zachodni), transeptem i emporami. W XVIII w. jego wnętrze zostało zbarokizowane, m. in. przez Baltazara Fontanę. W pobliżu znajduje się pojezuicki kościół św. Piotra i Pawła. Jest to jeden z najstarszych i jednocześnie najlepiej zachowany kościół romański w Krakowie, mimo przebudów w początku XIII w. i w XVII wieku jego bryła zewnętrzna zachowała wiele z pierwotnego wyglądu.