Zaraz po śmierci Egipcjanina rozpoczynała się żałoba. Mężczyźni nie golili się, a kobiety smarowały twarz błotem. Bogate rodziny opłacały płaczki, które z krzykiem i głośnym lamentowaniem biegały przez ulicę i ogłaszały tę nowinę. Zwłoki ubogich ludzi były owijane w trzcinowe maty i grzebane w piasku. Natomiast faraonowie i wysocy urzędnicy mieli bardzo bogaty pogrzeb. Egipcjanie wierzyli, że jeśli ciało zabalsamuje się, to człowiek dalej będzie żył w świecie umarłych. Przygotowania do balsamowania trwały w zależności czy zmarły był biedniejszy czy bogatszy, balsamowanie najdłużej mogło trwać do 70 dni. Oto kolejne czynności: -Wyciągano mózg długim hakiem przez nos. -Pojedyncze organy były balsamowane. -Wyciągano wszystkie organy (pozostawiając serce) człowieka i wkładano je do glinianych dzbanów zwanych kanopsami. -Wnętrze człowieka nacierano sodą. W ten sposób odciągano wodę z ciała. -Napełniano pachnącą żywicą wnętrze ciała zmarłego. -Po 40 dniach, kiedy zwłoki zupełnie wyschły, wpychano do wnętrza bandaże. W ten sposób zwłoki nabierały znowu ludzkich kształtów. -Owijano je ciasno długim, lnianym bandażem Wkładano do sarkofagu. Następnie sarkofag (jeżeli był to ktoś z rodziny królewskiej) ze zwłokami był niesiony na łódź, która płynęła wzdłuż Nilu do krainy, która wiozła go do miejsca spoczynku, czyli do (najczęściej) "Doliny Królów". Zanim dostał się do krainy umarłych, musiał stanąć przed sądem. Obowiązywało to też faraona. Zmarły był prowadzony przez boga Anubisa przed oblicze najważniejszego boga podziemi Ozyrysa. Serce zmarłego kładziono na wagę, gdzie ważono jego dobre i złe uczynki. Zapisywano je na specjalnej tablicy. Jeśli szale wagi nie były wyrównane, to zmarły nie mógł od razu iść do krainy umarłych.Do grobu wkładano żywność i przedmioty codziennego użytku, aby służyły zmarłemu w życiu pozagrobowym. informacje są z wikipedii
