Faust zauważa czarnego psa podążającego za nim i zabiera go do swego domu. W swej pracowni doktor czyta biblie rozważając słowa Nowego testamentu. W tym momencie czarny pies zamienia się w Mefistofelesa ubranego w strój wędrowca. Szatan przedstawia się tajemniczo jako cząstka wszystkiego która zawsze złego pragnąc wieczne czyni dobro. W rozmowie z Faustem diabeł oznajmia iż nie może wyjść bo jego drogę blokuje mu nakreślony przed drzwiami pentagram. Przy pomocy duchów szatan usypia doktora i ucieka. Gdy Faust budzi się z dziwnego snu myśląc iż to co widział było tylko marą pojawia się Mefistofeles. Składa on znudzonemu życiem doktorowi propozycje. Diabeł będzie mógł zabrać dusze uczonego do piekła jeśli ten uzna iż warto żyć wypowiadając słowa „Trwaj chwilo , jakże jesteś piękna”. .Doktor podpisuje cyrograf własną krwią po czym pojawia się Uczeń. Mefistofeles przebrany za Fausta prowadzi z nim rozmowę o karierze zawodowej po czym odlatują. W piwnicy do której udają się Faust i diabeł przebywa pijacka kompania. Mefistofeles zadziwia wszystkich produkują z drewnianego stolika najróżniejsze trunku. Oszołomieni alkoholem i szatańskimi sztuczkami biesiadnicy rzucają się na siebie a diabeł i Faust odlatują. Diabeł zabiera uczonego do Kuchni czarownicy w której siedzą koczkodan i koczkodanica z potomstwem. Wiedźma nie poznaje szatana mówiąc iż zmienił się od ostatniej wizyty. Podczas gdy czarownicy przygotowuje dla Fausta napój ten przegląda się w lustrze. Gdy doktor wypija eliksir spostrzega że odmłodniał.
